Plutarch, De E apud Delphos, section 10

(플루타르코스, De E apud Delphos, section 10)

"ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἱκανοῦ καιροῦ μᾶλλον ἀπομεμήκυνται· "δῆλον δ’ ὅτι συνοικειοῦσιν αὐτῷ τὴν πεμπάδα, νῦν μὲν αὐτὴν ἑαυτὴν ὡσ τὸ πῦρ αὖθισ δὲ τὴν δεκάδα ποιοῦσαν ἐξ ἑαυτῆσ ὡσ τὸν κόσμον. "τῆσ δὲ δὴ μάλιστα κεχαρισμένησ τῷ θεῷ μουσικῆσ οὐκ οἰόμεθα τούτῳ τῷ ἀριθμῷ· "μετεῖναι; "τὸ γὰρ πλεῖστον ὡσ ἔνι εἰπεῖν ἔργον ἁρμονικῆσ περὶ τὰσ συμφωνίασ ἐστίν. αὗται δ’ ὅτι πέντε καὶ οὐ πλείουσ, ὁ λόγοσ ἐξελέγχει τὸν ἐν χορδαῖσ καὶ τρυπήμασι ταῦτα θηρᾶν ἀλόγωσ τῇ αἰσθήσει βουλόμενον. "πᾶσαι γὰρ ἐν λόγοισ τὴν γένεσιν ἀριθμῶν λαμβάνουσιν· "καὶ λόγοσ ἐστὶ τῆσ μὲν διὰ τεσσάρων ἐπίτριτοσ, τῆσ δὲ διὰ πέντε ἡμιόλιοσ, διπλάσιοσ δὲ τῆσ διὰ πασῶν, τῆσ δὲ διὰ πασῶν καὶ διὰ πέντε τριπλάσιοσ, τῆσ δὲ δὶσ διὰ πασῶν τετραπλάσιοσ. "ἣν δὲ ταύταισ ἐπεισάγουσιν οἱ ἁρμονικοὶ διὰ πασῶν καὶ διὰ τεσσάρων ὀνομάζοντεσ, ἔξω μέτρου βαίνουσαν, οὐκ ἄξιόν ἐστι δέχεσθαι, τῆσ ἀκοῆσ τῷ ἀλόγῳ παρὰ τὸν λόγον ὥσπερ νόμον χαριζομένουσ. "ἵνα τοίνυν ἀφῶ πέντε τετραχόρδων θέσεισ, καὶ πέντε τοὺσ πρώτουσ, εἴτε τόνουσ ἢ τρόπουσ; "εἴθ’ ἁρμονίασ χρὴ καλεῖν, ὧν ἐπιτάσει καὶ ὑφέσει τρεπομένων κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον αἱ λοιπαὶ βαρύτητέσ εἰσι καὶ ὀξύτητεσ ἆρ’ οὐχὶ πολλῶν, μᾶλλον δ’ ἀπείρων διαστημάτων ὄντων, τὰ μελῳδούμενα μόνα πέντ’ ἐστί, δίεσισ καὶ ἡμιτόνιον καὶ τόνοσ καὶ τριημιτόνιον καὶ δίτονον, ἄλλο δ’ οὐδὲν οὔτε μικρότερον οὔτε μεῖζον ἐν φωναῖσ χωρίον ὀξύτητι καὶ βαρύτητι περατούμενον μελῳδητόν ἐστι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION