- "σὺ δὲ εἴ τινα παρὰ τὸ ὕδωρ τὸ ἐπιρρέον εἶδεσ προγάστορα, φαλαντίαν, ἡμίγυμνον τὴν ἀναβολήν, ἠνεμωμένον τοῦ πώγωνοσ τὰσ τρίχασ ἐνίασ, ἐπίσημον τὰσ φλέβασ, αὐτοανθρώπῳ ὅμοιον, ἐκεῖνον λέγω· (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 16:8)
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 16:8)
- ποτε καὶ βούλονται λέγειν αὐτοέκαστον, εἴπερ ἔν τε αὐτοανθρώπῳ καὶ ἐν ἀνθρώπῳ εἷσ καὶ ὁ αὐτὸσ λόγοσ ἐστὶν ὁ τοῦ ἀνθρώπου. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 39:1)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 39:1)
- ἔσται τε πλείω παραδείγματα τοῦ αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἴδη, οἱο͂ν τοῦ ἀνθρώπου τὸ ζῷον καὶ τὸ δίπουν, ἅμα δὲ καὶ τὸ αὐτοάνθρωποσ. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 209:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 209:2)
- καὶ αὐτοάνθρωποσ, εἴτ’ ἀριθμόσ τισ ὢν εἴτε μή, ὅμωσ ἔσται λόγοσ ἐν ἀριθμοῖσ τινῶν καὶ οὐκ ἀριθμόσ, οὐδ’ ἔσται τισ διὰ ταῦτα ἀριθμόσ. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 216:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 216:2)
- ποιοῦσιν οὖν τὰσ αὐτὰσ τῷ εἴδει τοῖσ φθαρτοῖσ ταύτασ γὰρ ἴσμεν, αὐτοάνθρωπον καὶ αὐτόϊππον, προστιθέντεσ τοῖσ αἰσθητοῖσ τὸ ῥῆμα τὸ "αὐτό". (Aristotle, Metaphysics, Book 7 252:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 252:2)
- ἔσται τε πλείω παραδείγματα τοῦ αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἴδη, οἱο͂ν τοῦ ἀνθρώπου τὸ ζῷον καὶ τὸ δίπουν, ἅμα δὲ καὶ αὐτοάνθρωποσ. (Aristotle, Metaphysics, Book 13 79:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 79:2)
- οἱ δ’ ὅμοιοι καὶ ἀδιάφοροι ἄπειροι, ὥστ’ οὐθὲν μᾶλλον ἥδε ἡ τριὰσ αὐτοάνθρωποσ ἢ ὁποιαοῦν, εἰ δὲ μὴ εἰσὶν ἀριθμοὶ αἱ ἰδέαι, οὐδ’ ὅλωσ οἱο͂́ν τε αὐτὰσ εἶναι ἐκ τίνων γὰρ ἔσονται ἀρχῶν αἱ ἰδέαι; (Aristotle, Metaphysics, Book 13 106:1)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 106:1)
- ἀλλὰ μὴν εἰ μέχρι τῆσ δεκάδοσ ὁ ἀριθμόσ, ὥσπερ τινέσ φασιν, πρῶτον μὲν ταχὺ ἐπιλείψει τὰ εἴδη ‐ οἱο͂ν εἰ ἔστιν ἡ τριὰσ αὐτοάνθρωποσ, τίσ ἔσται ἀριθμὸσ αὐτόιπποσ; (Aristotle, Metaphysics, Book 13 172:3)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 172:3)