- "σὺ δὲ εἴ τινα παρὰ τὸ ὕδωρ τὸ ἐπιρρέον εἶδες προγάστορα, φαλαντίαν, ἡμίγυμνον τὴν ἀναβολήν, ἠνεμωμένον τοῦ πώγωνος τὰς τρίχας ἐνίας, ἐπίσημον τὰς φλέβας, αὐτοανθρώπῳ ὅμοιον, ἐκεῖνον λέγω: (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 16:8)
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 16:8)
- ποτε καὶ βούλονται λέγειν αὐτοέκαστον, εἴπερ ἔν τε αὐτοανθρώπῳ καὶ ἐν ἀνθρώπῳ εἷς καὶ ὁ αὐτὸς λόγος ἐστὶν ὁ τοῦ ἀνθρώπου. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 39:1)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 39:1)
- ἔσται τε πλείω παραδείγματα τοῦ αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἴδη, οἱο῀ν τοῦ ἀνθρώπου τὸ ζῷον καὶ τὸ δίπουν, ἅμα δὲ καὶ τὸ αὐτοάνθρωπος. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 209:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 209:2)
- καὶ αὐτοάνθρωπος, εἴτ ἀριθμός τις ὢν εἴτε μή, ὅμως ἔσται λόγος ἐν ἀριθμοῖς τινῶν καὶ οὐκ ἀριθμός, οὐδ ἔσται τις διὰ ταῦτα ἀριθμός. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 216:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 216:2)
- ποιοῦσιν οὖν τὰς αὐτὰς τῷ εἴδει τοῖς φθαρτοῖς ταύτας γὰρ ἴσμεν, αὐτοάνθρωπον καὶ αὐτόϊππον, προστιθέντες τοῖς αἰσθητοῖς τὸ ῥῆμα τὸ "αὐτό". (Aristotle, Metaphysics, Book 7 252:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 252:2)
- ἔσται τε πλείω παραδείγματα τοῦ αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἴδη, οἱο῀ν τοῦ ἀνθρώπου τὸ ζῷον καὶ τὸ δίπουν, ἅμα δὲ καὶ αὐτοάνθρωπος. (Aristotle, Metaphysics, Book 13 79:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 79:2)
- οἱ δ ὅμοιοι καὶ ἀδιάφοροι ἄπειροι, ὥστ οὐθὲν μᾶλλον ἥδε ἡ τριὰς αὐτοάνθρωπος ἢ ὁποιαοῦν, εἰ δὲ μὴ εἰσὶν ἀριθμοὶ αἱ ἰδέαι, οὐδ ὅλως οἱό῀ν τε αὐτὰς εἶναι ἐκ τίνων γὰρ ἔσονται ἀρχῶν αἱ ἰδέαι· (Aristotle, Metaphysics, Book 13 106:1)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 106:1)
- ἀλλὰ μὴν εἰ μέχρι τῆς δεκάδος ὁ ἀριθμός, ὥσπερ τινές φασιν, πρῶτον μὲν ταχὺ ἐπιλείψει τὰ εἴδη - οἱο῀ν εἰ ἔστιν ἡ τριὰς αὐτοάνθρωπος, τίς ἔσται ἀριθμὸς αὐτόιππος· (Aristotle, Metaphysics, Book 13 172:3)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 172:3)
