ζήλωμα
Third declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
ζήλωμα
ζήλωματος
Structure:
ζηλωματ
(Stem)
Sense
- that which is emulated, high fortunes
- emulous efforts, rivalries
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὦ τλῆμον, εἰ τέθνηκασ, ἐξ οἱών καλῶν ἔρρεισ, Ὀρέστα, καὶ πατρὸσ ζηλωμάτων ‐ τὰ τῆσ θεοῦ δὲ μέμφομαι σοφίσματα, ἥτισ βροτῶν μὲν ἤν τισ ἅψηται φόνου, ἢ καὶ λοχείασ ἢ νεκροῦ θίγῃ χεροῖν, βωμῶν ἀπείργει, μυσαρὸν ὡσ ἡγουμένη, αὐτὴ δὲ θυσίαισ ἥδεται βροτοκτόνοισ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 8:1)
- "νῦν δὲ τὴν ἐκλογὴν τῶν χρησίμων ποιούμενοι παρὰ τῶν ἐναντίων συναποφέρονται καὶ τὰ μοχθηρὰ ζηλώματα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10425)
- καίτοι τοῦτο τὸ πρᾶγμα καὶ τὰ τοιαῦτα ζηλώματα Θετταλῶν μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μέχρι μὲν χθὲσ ἢ πρώην τὴν ἡγεμονίαν καὶ τὸ κοινὸν ἀξίωμ’ ἀπωλωλέκει, νῦν δ’ ἤδη καὶ τὴν ἐλευθερίαν παραιρεῖται· (Demosthenes, Speeches 11-20, 341:1)
- κώμουσ, καὶ τὰ νέων ζηλώματα, καὶ τὰ ποθεύντων κνίσματα, καὶ μύστην λύχνον ἀπειπαμένη. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 219 1:1)
- ἐξαιρεῖτ’ οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὰσ τοιαύτασ φύσεισ, καὶ τὰ τῶν νέων ζηλώματα ἐπ’ ἀρετὴν προτρέψεσθε. (Aeschines, Speeches, , section 1913)
- καί μοι τοῦτο ἀναμνῆσαι νῦν ἔδοξεν ἐσ ζήλωμα τῆσ Ῥωμαίων ἀρετῆσ, ὅπου Μεσσάλασ, μόνον ἔχων ἐν τοσῇδε συμφορᾷ τὸν προγράψαντα, ἐθεράπευεν ὡσ αὐτοκράτορα καὶ περιέσῳζε. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 12 5:3)
