Sense

1. hard to make out from the given signs, hard to trace, inexplicable

Examples

• ὦ δυστέκμαρτον πᾶσιν ἀνθρώποισ τέλοσ, ὡσ εἰσ μάτην σε πάντεσ ἀμφιθάλπομεν ἐλπίδι ματαίᾳ μωρὰ βουκολούμενοι. (Lucian, 5)
• ὦ θύγατερ, ὁ θεὸσ ὡσ ἔφυ τι ποικίλον καὶ δυστέκμαρτον. (Euripides, Helen, episode, dialogue12)
• Καῖσαρ δὲ πυνθανόμενοσ παρὰ τῶν ἀφικνουμένων ὑπομένειν ἐν Ἰτύκῃ τὸν Κάτωνα μηδὲ φεύγειν, ἀλλὰ τοὺσ ἄλλουσ προπέμπειν, αὐτὸν δὲ καὶ τοὺσ ἑταίρουσ καὶ τὸν υἱὸν ἀδεῶσ ἀναστρέφεσθαι, δυστέκμαρτον ἡγεῖτο τὴν γνώμην τοῦ ἀνδρόσ, ἅτε δὲ τὸν πλεῖστον λόγον ἔχων ἐκείνου προσῆγε μετὰ τῆσ δυνάμεωσ ἐπειγόμενοσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 72 1:1)
• καὶ γὰρ ἄνευ πολεμίων ἐγίνωσκε τὰσ διὰ τῶν πεδίων ἀνοδίασ καὶ πλάνασ χαλεπὰσ καὶ δυστεκμάρτουσ οὔσασ, τὴν δὲ τραχεῖαν ἀπέφαινεν οὐδὲν ἄλλο δυσχ ερὲσ ἢ μιᾶσ ἡμέρασ ἀνυδρίαν ἔχουσαν. (Plutarch, Antony, chapter 47 1:3)
• κνίσῃ τε κῶλα συγκαλυπτὰ καὶ μακρὰν ὀσφῦν πυρώσασ δυστέκμαρτον ἐσ τέχνην ὥδωσα θνητούσ, καὶ φλογωπὰ σήματα ἐξωμμάτωσα, πρόσθεν ὄντ’ ἐπάργεμα. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 4:8)

Similar forms

• δυστέκμαρτον (6)
• δυστεκμάρτους (1)
• δυστεκμάρτῳ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.