Sense

1. an opinion, belief, conceit, fancy, suspicion
2. an apparition, phantom
3. good report, credit

Examples

• οὗτοσ γὰρ ἁνὴρ οὔτ’ ἐν Ἀργείοισ μέγασ οὔτ’ αὖ δοκήσει δωμάτων ὠγκωμένοσ, ἐν τοῖσ δὲ πολλοῖσ ὤν, ἄριστοσ ηὑρέθη. (Euripides, episode 5:15)
• σὲ μὲν δόκησισ ἔλαβεν εὐκλεὴσ δορόσ, ὥστ’ οὐκ ἀνεκτὸν δειλίασ θανεῖν σ’ ὕπο· (Euripides, Heracles, episode 4:11)
• νῦν οὖν σιώπα, παῖσ ὅδ’ ὡσ πέφυκε σόσ, ἵν’ ἡ δόκησισ Ξοῦθον ἡδέωσ ἔχῃ, σύ τ’ αὖ τὰ σαυτῆσ ἀγάθ’ ἔχουσ’ ἰῄσ, γύναι. (Euripides, Ion, episode, iambic 3:14)
• καὶ δοκεῖ μ’ ἔχειν ‐ κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων. (Euripides, Helen, episode 4:2)
• σκοπεῖτε μὴ δόκησιν εἴχετ’ ἐκ θεῶν. (Euripides, Helen, episode 6:6)
• ὁ μὲν γὰρ οὐδ’ ἠρνεῖτο τύραννοσ εἶναι κακῶν τε μυρίων ἐμπεπλήκει Σικελίαν ἡ δὲ Καίσαροσ ἀρχὴ συνισταμένη μὲν οὐκ ὀλίγα τοῖσ ἐναντιουμένοισ πράγματα παρέσχε, δεξαμένοισ δὲ καὶ κρατηθεῖσιν ὄνομα καὶ δόκησισ ἐφάνη μόνον, ἔργον δ’ ἀπ’ αὐτῆσ οὐδὲν ὠμὸν οὐδὲ τυραννικὸν ὑπῆρξεν, ἀλλὰ καὶ δεομένοισ ἔδοξε τοῖσ πράγμασι μοναρχίασ πρᾳότατοσ ὥσπερ ἰατρὸσ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ δαίμονοσ δεδόσθαι. (Plutarch, Comparison of Dion and Brutus, chapter 2 1:2)
• δόκησισ ἀγνὼσ λόγων ἦλθε, δάπτει δὲ καὶ τὸ μὴ ’νδικον. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, antistrophe 13)
• ἄλλοτε δὲ ἐπὶ τῇ κοτύλῃ τὸ ἄλγημα φαίνεται, αὖθισ ἐσ γλουτὸν ἢ ὀσφὺν ὀκέλλει, καὶ πάντα μᾶλλόν ἐστιν ἢ δόκησισ ἰσχίου. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 317)

Similar forms

• δόκησιν (19)
• δοκῇς (12)
• δόκησις (7)
• δοκήσει (4)
• δόκησε (2)
• δοκῆσαν (2)
• δοκήσετε (2)
• δοκήσας (2)
• δοκήσεις (1)
• δοκησεῖς (1)
• δοκησάτω (1)
• δοκῆσάν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.