Sense

1. an opinion, belief, conceit, fancy, suspicion
2. an apparition, phantom
3. good report, credit

Examples

• οὗτος γὰρ ἁνὴρ οὔτ ἐν Ἀργείοις μέγας οὔτ αὖ δοκήσει δωμάτων ὠγκωμένος, ἐν τοῖς δὲ πολλοῖς ὤν, ἄριστος ηὑρέθη. (Euripides, episode 5:15)
• σὲ μὲν δόκησις ἔλαβεν εὐκλεὴς δορός, ὥστ οὐκ ἀνεκτὸν δειλίας θανεῖν ς ὕπο: (Euripides, Heracles, episode 4:11)
• νῦν οὖν σιώπα, παῖς ὅδ ὡς πέφυκε σός, ἵν ἡ δόκησις Ξοῦθον ἡδέως ἔχῃ, σύ τ αὖ τὰ σαυτῆς ἀγάθ ἔχους ἰῄς, γύναι. (Euripides, Ion, episode, iambic 3:14)
• καὶ δοκεῖ μ ἔχειν - κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων. (Euripides, Helen, episode 4:2)
• σκοπεῖτε μὴ δόκησιν εἴχετ ἐκ θεῶν. (Euripides, Helen, episode 6:6)
• ὁ μὲν γὰρ οὐδ ἠρνεῖτο τύραννος εἶναι κακῶν τε μυρίων ἐμπεπλήκει Σικελίαν ἡ δὲ Καίσαρος ἀρχὴ συνισταμένη μὲν οὐκ ὀλίγα τοῖς ἐναντιουμένοις πράγματα παρέσχε, δεξαμένοις δὲ καὶ κρατηθεῖσιν ὄνομα καὶ δόκησις ἐφάνη μόνον, ἔργον δ ἀπ αὐτῆς οὐδὲν ὠμὸν οὐδὲ τυραννικὸν ὑπῆρξεν, ἀλλὰ καὶ δεομένοις ἔδοξε τοῖς πράγμασι μοναρχίας πρᾳότατος ὥσπερ ἰατρὸς ὑπ αὐτοῦ τοῦ δαίμονος δεδόσθαι. (Plutarch, Comparison of Dion and Brutus, chapter 2 1:2)
• δόκησις ἀγνὼς λόγων ἦλθε, δάπτει δὲ καὶ τὸ μὴ νδικον. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, antistrophe 13)
• ἄλλοτε δὲ ἐπὶ τῇ κοτύλῃ τὸ ἄλγημα φαίνεται, αὖθις ἐς γλουτὸν ἢ ὀσφὺν ὀκέλλει, καὶ πάντα μᾶλλόν ἐστιν ἢ δόκησις ἰσχίου. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 317)

Similar forms

• δόκησιν (19)
• δοκῇς (12)
• δόκησις (7)
• δοκήσει (4)
• δόκησε (2)
• δοκῆσαν (2)
• δοκήσετε (2)
• δοκήσας (2)
• δοκήσεις (1)
• δοκησεῖς (1)
• δοκησάτω (1)
• δοκῆσάν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.