φάντασμα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
φάντασμα
φαντάσματος
Structure:
φαντασματ
(Stem)
Sense
- phantom, apparition, ghost
- vision, dream
- (in the plural) phenomena
- fantasy (= φαντασία (phantasía))
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὰ μὲν τέρασιν ἠλαύνοντο φαντασμάτων, τὰ δὲ τῆσ ψυχῆσ παρελύοντο προδοσίᾳ. αἰφνίδιοσ γὰρ αὐτοῖσ καὶ ἀπροσδόκητοσ φόβοσ ἐπῆλθεν. (Septuagint, Liber Sapientiae 17:15)
- ἡμεῖσ δ’ ἐρωτηθέντεσ ὑπέρ τε τοῦ σημείου καὶ τοῦ φαντάσματοσ, εἰσ ὃ φέρει, φυγάδων κάθοδον ἔφαμεν προσημαίνειν ἀμφότερα καὶ ταύτην οὐκ ἐκ μεταβολῆσ πραγμάτων ἐσομένην, ἀλλ’ ἐν τῇ καθεστώσῃ πολιτείᾳ· (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 3 3:7)
- περᾷ γὰρ ἥδ’ ὑπὸ σκηνῆσ πόδα Ἀγαμέμνονοσ, φάντασμα δειμαίνουσ’ ἐμόν. (Euripides, Hecuba, episode 3:11)
- "οἱ γάρ, εἰδώλου προσπίπτοντοσ ἡμῖν περιφεροῦσ ἑτέρου δὲ κεκλασμένου, τὴν μὲν αἴσθησιν ἀληθῶσ τυποῦσθαι λέγοντεσ, προσαποφαίνεσθαι δ’ οὐκ ἐῶντεσ ὅτι στρογγύλοσ ὁ πύργοσ ἐστὶν ἡ δὲ κώπη κέκλασται, τὰ πάθη τὰ αὑτῶν καὶ τὰ φαντάσματα βεβαιοῦσι τὰ δ’ ἐκτὸσ οὕτωσ ἔχειν ὁμολογεῖν οὐκ ἐθέλουσιν ἀλλ’ ὡσ ἐκείνοισ τὸ ἱπποῦσθαι καὶ τὸ τοιχοῦσθαι λεκτέον οὐχ ἵππον οὐδὲ τοῖχον, οὕτωσ ἄρα τὸ στρογγυλοῦσθαι καὶ τὸ σκαληνοῦσθαι τὴν ὄψιν, οὐ σκαληνὸν οὐδὲ στρογγύλον ἀνάγκη τὴν κώπην καὶ τὸν πύργον λέγειν· (Plutarch, Adversus Colotem, section 253)
- "οὐ παρὰ τῶν λεγόντων καμπυλοειδῆ φαντασίαν λαμβάνειν, εἰ δὲ καμπύλον ἐστί, μὴ προσαποφαίνεσθαι τὴν ὄψιν μηδ’ ὅτι στρογγύλον, ἀλλ’ ὅτι φάντασμα περὶ αὐτὴν καὶ τύπωμα στρογγυλοειδὲσ γέγονε; (Plutarch, Adversus Colotem, section 2511)
- "μένει δ’ οὐδεὶσ οὐδ’ ἔστιν εἷσ, ἀλλὰ γιγνόμεθα πολλοὶ, περὶ ἕν τι φάντασμα καὶ κοινὸν ἐκμαγεῖον ὕλησ περιελαυνομένησ καὶ ὀλισθανούσησ ἐπεὶ πῶσ οἱ αὐτοὶ μένοντεσ ἑτέροισ χαίρομεν νῦν, ἑτέροισ πρότερον, τἀναντία φιλοῦμεν ἢ μισοῦμεν καὶ θαυμάζομεν καὶ ψέγομεν; (Plutarch, De E apud Delphos, section 1810)
- οὐδὲν κακὸν ἐχούσησ ὕπαρ ἐξαπατῶσιν ἑαυτοὺσ καὶ δαπανῶσι καὶ ταράττουσιν, εἰσ ἀγύρτασ καὶ γόητασ ἐμπεσόντεσ λέγοντασ ἀλλ’ εἴτ’ ἔνυπνον φάντασμα φοβεῖ, χθονίασ θ’ Ἑκάτησ κῶμον ἐδέξω, τὴν περιμάκτριαν κάλει γραῦν καὶ βάπτισον σεαυτὸν εἰσ θάλασσαν καὶ καθίσασ ἐν τῇ γῇ διημέρευσον. (Plutarch, De superstitione, section 3 11:1)
- καίτοι λόγοσ τίσ ἐστι τῶν ἀναιρούντων τὰ τοιαῦτα, μηδενὶ ἂν νοῦν ἔχοντι προσπεσεῖν φάντασμα δαίμονοσ μηδὲ εἴδωλον, Ἀλλὰ παιδάρια καὶ γύναια καὶ παραφόρουσ δι’ ἀσθένειαν ἀνθρώπουσ ἔν τινι πλάνῳ ψυχῆσ ἢ δυσκρασίᾳ σώματοσ γενομένουσ δόξασ ἐφέλκεσθαι κενὰσ καὶ ἀλλοκότουσ, δαίμονα πονηρὸν ἐν αὑτοῖσ τὴν δεισιδαιμονίαν ἔχοντασ. (Plutarch, Dion, chapter 2 2:1)