Sense

1. a contemner, disdainer of, disdainful, haughty

Examples

• Ὀψὲ ζηλοτυπεῖς, ὦ Ἐνιπεῦ, ὑπερόπτης πρότερον ὤν: (Lucian, Dialogi Marini, enipeus and poseidon, chapter 23)
• ἐνίους δὲ αὐτῶν καὶ ἐγνωρίσαμεν ἰδόντες, ὁπόσοι ἦσαν τῶν ἔναγχος τετελευτηκότων οἱ δὲ ἐνεκαλύπτοντό τε καὶ ἀπεστρέφοντο, εἰ δὲ καὶ προσβλέποιεν, μάλα δουλοπρεπές τι καὶ κολακευτικόν, καὶ ταῦτα πῶς οἰεί βαρεῖς ὄντες καὶ ὑπερόπται παρὰ τὸν βίον· (Lucian, Necyomantia, (no name) 14:4)
• καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἰή ἢ τύραννος πλούσιος ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν ὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαι κατὰ τῶν κρημνῶν. (Lucian, 75:3)
• ὑπερόπται γὰρ αἰσθανόμενοι γίγνονται παὖ, ὦ τάλαινα, δακρύουσα, καὶ ἤν μοι πείθῃ, ἅπαξ ἢ δὶς ἀπόκλεισον ἐλθόντα: (Lucian, Dialogi meretricii, 2:18)
• μιαρὸν τὸ φῦλον, ὑποκριταὶ φιλίας, ἄγευστοι παρρησίας, πλουσίων μὲν κόλακες πενήτων δ ὑπερόπται, ὡς ἐκ λυρικῆς τέχνης ἐπὶ τοὺς: (Plutarch, De liberis educandis, section 17 13:1)
• φύσει δὲ βαρὺς ὢν καὶ ὑπερόπτης, καὶ τοῖς λόγοις οὐχ ἧττον ἢ τοῖς πράγμασι τραχύς, πολλοὺς καὶ νέους καὶ δυνατοὺς ἄνδρας ἐξηγρίαινε καὶ παρώξυνε: (Plutarch, Demetrius, chapter 28 2:2)
• τὸν δὲ ἄλλον τρόπον ἀνώμαλός τις ἐοίκε γεγονέναι καὶ διάφορος πρὸς ἑαυτόν, ἀφελέσθαι πολλά, χαρίσασθαι πλείονα, τιμῆσαι παραλόγως, παραλόγως ἐφυβρίσαι, θεραπεύειν ὧν δέοιτο, θρύπτεσθαι πρὸς τοὺς δεομένους, ὥστε ἀγνοεῖσθαι πότερον ὑπερόπτης φύσει μᾶλλον ἢ κόλαξ γέγονε. (Plutarch, Sulla, chapter 6 7:4)
• ἄγριος εἶ, πρὸς πάντα παλίγκοτος, ἢ ὑπερόπτης· (Theocritus, Idylls, 32)

Similar forms

• ὑπεροπτικῶς (12)
• ὑπερόπτης (11)
• ὑπερόπται (5)
• ὑπέροπτα (2)
• ὑπεροπτικὸν (2)
• ὑπερόπτας (2)
• ὑπεροπτικὰ (1)
• ὑπέροπτον (1)
• ὑπεροπτικὸς (1)
• ὑπεροπτικὴν (1)
• ὑπεροπτικὴ (1)
• ὑπεροπτικῷ (1)
• ὑπεροπτικοὶ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.