뜻

1. a contemner, disdainer of, disdainful, haughty

예문

• Ὀψὲ ζηλοτυπεῖς, ὦ Ἐνιπεῦ, ὑπερόπτης πρότερον ὤν: (Lucian, Dialogi Marini, enipeus and poseidon, chapter 23)

  (루키아노스, Dialogi Marini, enipeus and poseidon, chapter 23)

• καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἰή ἢ τύραννος πλούσιος ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν ὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαι κατὰ τῶν κρημνῶν. (Lucian, 75:3)

  (루키아노스, 75:3)

• φύσει δὲ βαρὺς ὢν καὶ ὑπερόπτης, καὶ τοῖς λόγοις οὐχ ἧττον ἢ τοῖς πράγμασι τραχύς, πολλοὺς καὶ νέους καὶ δυνατοὺς ἄνδρας ἐξηγρίαινε καὶ παρώξυνε: (Plutarch, Demetrius, chapter 28 2:2)

  (플루타르코스, Demetrius, chapter 28 2:2)

• τὸν δὲ ἄλλον τρόπον ἀνώμαλός τις ἐοίκε γεγονέναι καὶ διάφορος πρὸς ἑαυτόν, ἀφελέσθαι πολλά, χαρίσασθαι πλείονα, τιμῆσαι παραλόγως, παραλόγως ἐφυβρίσαι, θεραπεύειν ὧν δέοιτο, θρύπτεσθαι πρὸς τοὺς δεομένους, ὥστε ἀγνοεῖσθαι πότερον ὑπερόπτης φύσει μᾶλλον ἢ κόλαξ γέγονε. (Plutarch, Sulla, chapter 6 7:4)

  (플루타르코스, Sulla, chapter 6 7:4)

• ἄγριος εἶ, πρὸς πάντα παλίγκοτος, ἢ ὑπερόπτης· (Theocritus, Idylls, 32)

  (테오크리토스, Idylls, 32)

유사 형태

• ὑπεροπτικῶς (12)
• ὑπερόπτης (11)
• ὑπερόπται (5)
• ὑπέροπτα (2)
• ὑπεροπτικὸν (2)
• ὑπερόπτας (2)
• ὑπεροπτικὰ (1)
• ὑπέροπτον (1)
• ὑπεροπτικὸς (1)
• ὑπεροπτικὴν (1)
• ὑπεροπτικὴ (1)
• ὑπεροπτικῷ (1)
• ὑπεροπτικοὶ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.