Sense

1. pleasing, engaging, winning, gracious, popular, popularity, urbanity

Examples

• εἰή δ ἂν εὔχαρις ὁ τόπος, εἰ καὶ τὰ γυμνάσια τῶν πρεσβυτέρων ἔχοι τὴν τάξιν ἐνταῦθα: (Aristotle, Politics, Book 7 190:1)
• εἰς κῆπον Ἔρωτα προσαγορευόμενον οὐ μέγας οὐδ ὁ Ἔρως, ἀλλ εὔχαρις: (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 6661)
• ἦν δ οὗτος ἁνὴρ εὔχαρίς τε οὐχ ἧττον τοῦ Θίβρωνος, μᾶλλόν τε συντεταγμένος καὶ ἐγχειρητικώτερος στρατηγός. (Xenophon, Hellenica, , chapter 8 26:1)
• ἔστιν οὖν ὅπῃ μέμψῃ τοιοῦτον ἐπιτήδευμα, ὃ μή ποτ ἄν τις οἱό῀ς τε γένοιτο ἱκανῶς ἐπιτηδεῦσαι, εἰ μὴ φύσει εἰή μνήμων, εὐμαθής, μεγαλοπρεπής, εὔχαρις, φίλος τε καὶ συγγενὴς ἀληθείας, δικαιοσύνης, ἀνδρείας, σωφροσύνης· (Plato, Republic, book 6 92:1)
• φιλόπονός τε ἐκ νέου καὶ πένης μέν, εὔχαρις δ ἄλλως καὶ εὐόμιλος. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. h'. LAKUDHS 1:3)

Similar forms

• εὐχάριστον (11)
• εὔχαριν (10)
• εὐχαριστῶ (8)
• εὔχαρι (8)
• εὐχαριστῶν (7)
• εὔχαρις (5)
• εὐχαριστίᾳ (5)
• εὐχαρίστως (5)
• εὐχαριστεῖ (4)
• εὐχαρίστει (4)
• εὐχαριστία (3)
• εὐχάριστος (3)
• εὐχαρίστου (2)
• εὐχαρίστῳ (2)
• εὐχαρίην (1)
• Εὐχάριστοί (1)
• εὐχάριτα (1)
• Εὐχαρίδου (1)
• εὐχάριστός (1)
• εὐχαρίτῳ (1)
• εὐχάριστοι (1)
• εὔχαρίς (1)
• εὐχάριτες? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.