Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδέσποτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδέσποτος ἀδέσποτος ἀδέσποτον

Structure: ἀ (Prefix) + δεσποτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: despo/ths

Sense

  1. without master or owner, of property
  2. of freedmen
  3. of the gods

Examples

  • ὁ τρίτοσ δὲ οὗτοσ ἀδέσποτοσ ὑμῖν ἐστιν; (Lucian, Fugitivi, (no name) 32:5)
  • ἔνιοι δὲ ταῦτα πάντα ὑπερβάντεσ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν εἶναι θεούσ τινασ ἐπίστευον, ἀλλ’ ἀδέσποτον καὶ ἀνηγεμόνευτον φέρεσθαι τὸν κόσμον ἀπελίμπανον. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 9:8)
  • "εἰ τέσσαρα γένη τῆσ φιλίασ ἐχούσησ, ὥσπερ οἱ παλαιοὶ διώρισαν, τὸ φυσικὸν πρῶτον εἶτα τὸ συγγενικὸν ἐπὶ τούτῳ καὶ τρίτον τὸ ἑταιρικὸν καὶ τελευταῖον τὸ ἐρωτικόν, ἔχει τούτων ἕκαστον ἐπιστάτην θεὸν ἢ φίλιον ἢ ξένιον ἢ ὁμόγνιον καὶ πατρῷον μόνον δὲ τὸ ἐρωτικὸν ὥσπερ δυσιεροῦν ἀνόσιον καὶ ἀδέσποτον ἀφεῖται, καὶ ταῦτα πλείστησ ἐπιμελείασ καὶ κυβερνήσεωσ δεόμενον; (Plutarch, Amatorius, section 16 1:1)
  • "Μύρων δὲ ὁ Πριηνεὺσ ἐν δευτέρῳ Μεσσηνιακῶν πολλάκισ, φησίν, ἠλευθέρωσαν Λακεδαιμόνιοι δούλουσ καὶ οὓσ μὲν ἀφέτασ ἐκάλεσαν, οὓσ δὲ ἀδεσπότουσ, οὓσ δὲ ἐρυκτῆρασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 101 1:12)
  • ὑπὲρ ὧν δ’ ὁ Μάνεθωσ οὐκ ἐκ τῶν παρ’ Αἰγυπτίοισ γραμμάτων, ἀλλ’ ὡσ αὐτὸσ ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν ἀδεσπότωσ μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ μέροσ ἀποδεικνὺσ τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 121:1)
  • καὶ ταῦτα μὲν ἴσωσ ἀδέσποτόσ ἐστι καὶ πεπλασμένη παράδοσισ· (Plutarch, De liberis educandis, section 9 9:2)

Synonyms

  1. of the gods

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION