Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄθεος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄθεος ἄθεος ἄθεον

Structure: ἀ (Prefix) + θε (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. without gods
  2. rejecting or disdaining the belief in the gods (especially officially sanctioned gods)
  3. generally: godless, secular
  4. abandoned by the gods
  5. (lexicography) not derived from a theonym

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ὁ δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆσ πανηγύρεωσ πληθούσησ μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆσ ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιοσ ὤν, μὰ τὸν Ἡρακλέα, εἴ γε χρὴ καὶ τοὺσ πατραλοίασ καὶ τοὺσ ἀθέουσ δίκασ διδόναι τῶν τολμημάτων. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:52)
  • ἐπεὶ δὲ ἤδη πολλοὶ τῶν νοῦν ἐχόντων ὥσπερ ἐκ μέθησ βαθείασ ἀναφέροντεσ συνίσταντο ἐπ’ αὐτόν, καὶ μάλιστα ὅσοι Ἐπικούρου ἑταῖροι ἦσαν καὶ ἐν ταῖσ πόλεσιν ἐπεφώρατο ἠρέμα ἡ πᾶσα μαγγανεία καὶ συσκευὴ τοῦ δράματοσ, ἐκφέρει φόβητρόν τι ἐπ’ αὐτούσ, λέγων ἀθέων ἐμπεπλῆσθαι καὶ Χριστιανῶν τὸν Πόντον, οἳ περὶ αὐτοῦ τολμῶσι τὰ κάκιστα βλασφημεῖν οὓσ ἐκέλευε λίθοισ ἐλαύνειν, εἴ γε θέλουσιν ἵλεω ἔχειν τὸν θεόν. (Lucian, Alexander, (no name) 25:1)
  • πιθοῦσα δ’ Ἥραν παῦσεν καλυκοστεφάνουσ κούρασ μανιᾶν ἀθέων· (Bacchylides, , epinicians, ode 11 8:3)
  • ἢν γάρ με λάθῃ δράσασ ἀνόσια, δώσει τε δίκην καὶ πρὸσ τούτῳ τοῖσ ἄλλοισ ἀνδράσιν ἔσται παράδειγμ’ ὕβρεωσ ἀδίκων τ’ ἔργων ἀθέων τε τρόπων· (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Choral, strophe 11)
  • ἀλλ’ οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ’ οὐ χαίρων ἴσωσ ἐνυβριεῖσ λόγουσ λέξεισ τ’ ἀνοσίουσ <ἐπ’> ἀθέοισ ἔργοισ· (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Choral, antistrophe 18)
  • πρὸσ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ φιλόθεον ὡσ ἄθεοσ καὶ ἀνόσιοσ ὁ φίλοσ διαβάλλεται καὶ ὡσ τὸ θεῖον παρωθούμενοσ καὶ τὴν πρόνοιαν ἀρνούμενοσ· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:5)
  • "εἴ τισ ἄθεοσ ἢ Χριστιανὸσ ἢ Ἐπικούρειοσ ἥκει κατάσκοποσ τῶν ὀργίων, φευγέτω· (Lucian, Alexander, (no name) 38:4)
  • κᾆτ’ ἰαχήθησ καθ’ Ἑλλανίαν προδότισ ἄπιστοσ ἄδικοσ ἄθεοσ· (Euripides, Helen, choral, strophe 24)
  • ἐοίκε γὰρ ὁ μὲν ἄθεοσ ἀκίνητοσ εἶναι πρὸσ τὸ θεῖον, ὁ δὲ δεισιδαίμων κινούμενοσ ὡσ οὐ προσήκει διαστρέφεσθαι. (Plutarch, De superstitione, section 2 2:2)
  • ἄθεοσ ἐκλογίζεται καὶ ἀναμιμνῄσκεται πλησμονὰσ αὑτοῦ καὶ οἰνώσεισ καὶ ἀταξίασ περὶ δίαιταν ἢ κόπουσ ὑπερβάλλοντασ ἢ μεταβολὰσ ἀέρων ἀήθεισ καὶ τόπων, ἔπειτα προσκρούσασ ἐν πολιτείαισ καὶ περιπεσὼν ἀδοξίαισ πρὸσ ὄχλον ἢ διαβολαῖσ πρὸσ ἡγεμόνα τὴν αἰτίαν ἐξ αὑτοῦ καὶ τῶν· (Plutarch, De superstitione, section 7 6:1)

Synonyms

  1. without gods

  2. abandoned by the gods

Related

Derived

  • θεός (divine (used only in comparative: θεώτερος ‎))

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION