ἀδολέσχης?
First declension Noun; Masculine
Transliteration: adoleschēs
Principal Part:
ἀδολέσχης
Structure:
ἀδολεσχ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: Prob. from
ἄδην λέσχη, talking to satiety.
Sense
- a garrulous fellow, idle talker
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὀρθῶς παραινεῖς οὐκ ἐῶν δικορραφεῖν, ἀλλ ὡς τάχιστ ἐμπιμπράναι τὴν οἰκίαν τῶν ἀδολεσχῶν. (Aristophanes, Clouds, Episode 1:5)
- οὐδ ὀψοφάγος οὐδ ἀδολέσχης. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 365)
- ἐγὼ τοὺς λόγους τὸν μὲν ἰδιώτην ἐπιστάμενος ὄντα, τὸν ἀδολέσχην τοῦτον λέγω καὶ φλύαρον, τὸν δὲ πολιτικόν, ἐν ᾧ τὸ πολὺ κατεσκευασμένον ἐστὶ καὶ ἔντεχνον, ὅ τι μὲν ἂν τῶν ποιημάτων ὅμοιον εὑρίσκω τῷ φλυάρῳ καὶ ἀδολέσχῃ, γέλωτος ἄξιον τίθεμαι, ὅ τι δ ἂν τῷ κατεσκευασμένῳ καὶ ἐντέχνῳ, ζήλου καὶ σπουδῆς ἐπιτήδειον τυγχάνειν οἰόμαι. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2610)
- δικαιότερον ἄν τις εἴποι πρὸς τὸν ἀδόλεσχον, μᾶλλον δὲ περὶ τοῦ ἀδολέσχου, οὐκ ἂν δυναίμην μὴ δεχόμενον πιμπλάναι, σοφοὺς ἐπαντλῶν ἀνδρὶ μὴ σοφῷ λόγους, μᾶλλον δὲ περιαντλῶν λόγους ἀνθρώπῳ λαλοῦντι μὲν πρὸς τοὺς οὐκ ἀκούοντας, μὴ ἀκούοντι δὲ τῶν λαλούντων. (Plutarch, De garrulitate, section 1 1:5)
- ὁ δ ἀδολέσχης τοὐναντίον, ἂν μέν τις ἐμπέσῃ λόγος, ἐξ οὗ μαθεῖν τι δύναται καὶ πυθέσθαι τῶν ἀγνοουμένων, τοῦτον ἐξωθεῖ καὶ ἐκκρούει, μισθὸν οὕτω βραχὺν δοῦναι τὸ σιωπῆσαι μὴ δυνάμενος: (Plutarch, De garrulitate, section 22 5:4)
- ὁ δὲ ἀδολέσχης τοιοῦτός τις, οἱο῀ς, ὃν μὴ γιγνώσκει, τούτῳ παρακαθεζόμενος πλησίον πρῶτον μὲν τῆς αὑτοῦ γυναικὸς εἰπεῖν ἐγκώμιον: (Theophrastus, Characters, 2:1)
- ὁ δὲ περισσὸς καὶ ἀδολέσχης, ἄν γε δὴ τύχῃ καὶ τὸν Κολοφώνιον ἀνεγνωκὼς Ἀντίμαχον, κτλ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , ovid trist. i. 6. 110)
- δεινόν τε, ὦ Θεαίτητε, ὡς ἀληθῶς κινδυνεύει καὶ ἀηδὲς εἶναι ἀνὴρ ἀδολέσχης. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 322:8)
Synonyms
-
a garrulous fellow