Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐτράπελος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐτράπελος εὐτράπελον

Structure: εὐτραπελ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: tre/pw

Sense

  1. easily turning or changing, a dexterous, ready, dexterously, without awkwardness
  2. ready with an answer, witty
  3. jesting, ribald
  4. tricky, dishonest

Examples

  • ἆρα δῆτ’ οὐκ αὐτὰ δῆλα τοῖσ πένησιν, ἡ τυραννὶσ ὡσ λάθρᾳ γ’ ἐλάνθαν’ ὑπιοῦσά με, εἰ σύ γ’ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνία τῶν νόμων ἡμᾶσ ἀπείργεισ ὧν ἔθηκεν ἡ πόλισ, οὔτε τιν’ ἔχων πρόφασιν οὔτε λόγον εὐτράπελον, αὐτὸσ ἄρχων μόνοσ; (Aristophanes, Wasps, Choral, antistrophe2)
  • ζηλωτὴσ δὲ τῶν εὐτραπέλων λόγων τούτων ἐγένετο ὁ Στρατόνικοσ Σιμωνίδου τοῦ ποιητοῦ, ὥσ φησιν Ἔφοροσ ἐν δευτέρῳ περὶ εὑρημάτων, φάσκων καὶ Φιλόξενον τὸν Κυθήριον περὶ τὰ ὅμοια ἐσπουδακέναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 461)
  • ἔστι δὲ καὶ ἡ εὐτραπελία μεσότησ, καὶ ὁ εὐτράπελοσ μέσοσ τοῦ ἀγροίκου καὶ δυστραπέλου καὶ τοῦ βωμολόχου. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 135:1)
  • οὗτοσ δ’ εὐτράπελοσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 137:2)
  • διὸ ἐνίοτε ἀνομοίοισ χαίρουσιν, οἱο͂ν αὐστηροὶ εὐτραπέλοισ καὶ ὀξεῖσ ῥαθύμοισ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 122:1)
  • περὶ δὲ τὸ ἡδὺ τὸ μὲν ἐν παιδιᾷ ὁ μὲν μέσοσ εὐτράπελοσ καὶ ἡ διάθεσισ εὐτραπελία, ἡ δ’ ὑπερβολὴ βωμολοχία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν βωμολόχοσ, ὁ δ’ ἐλλείπων ἄγροικόσ τισ καὶ ἡ ἕξισ ἀγροικία· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 87:2)
  • τοιοῦτοσ μὲν οὖν ὁ μέσοσ ἐστίν, εἴτ’ ἐπιδέξιοσ εἴτ’ εὐτράπελοσ λέγεται. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 148:4)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION