Plutarch, De garrulitate, section 4 4:

(플루타르코스, De garrulitate, section 4 4:)

οἱ δὲ φιλόσοφοι καὶ ὁριζόμενοι τὴν μέθην λέγουσιν εἶναι λήρησιν πάροινον οὕτωσ οὐ ψέγεται τὸ πίνειν, εἰ προσείη τῷ πίνειν τὸ σιωπᾶν· ἀλλ’ ἡ μωρολογία μέθην ποιεῖ τὴν οἴνωσιν. ὁ μὲν οὖν μεθύων ληρεῖ παρ’ οἶνον, ὁ δ’ ἀδόλεσχοσ πανταχοῦ ληρεῖ ἐν ἀγορᾷ ἐν θεάτρῳ ἐν περιπάτῳ ἐν μέθῃ νήφων ἡμέραν νύκτωρ· ἔστι δὲ θεραπεύων τῆσ νόσου βαρύτεροσ, συμπλέων τῆσ ναυτίασ ἀηδέστεροσ, ἐπαινῶν τοῦ ψέγοντοσ ἐπαχθέστεροσ· ἥδιόν γέ τοι πονηροῖσ ὁμιλοῦμεν ἐπιδεξίοισ ἢ χρηστοῖσ ἀδολέσχαισ. ὁ μὲν γὰρ Σοφοκλέουσ Νέστωρ τὸν Αἰάντα τραχυνόμενον τῷ λόγῳ πραΰνων ἠθικῶσ τοῦτ’ εἴρηκεν, οὐ μέμφομαί σε·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION