Sense

1. unlucky, ill-starred, unhappy, wretched, curses

Examples

• προσάγετε <τῶν> δυσπότμων σώμαθ’ αἱματοσταγῆ, σφαγέντασ οὐκ ἄξι’ οὐδ’ ὑπ’ ἀξίων, ἐν οἷσ ἀγὼν ἐκράνθη. (Euripides, Suppliants, choral, antistrophe 21)
• βέβακα δύσποτμοσ. (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric 1:6)
• μῶν ἐν οἷσ Οἰνεὺσ ὁδὶ ὁ δύσποτμοσ γεραιὸσ ἠγωνίζετο; (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:16)
• χωρεῖ δὲ θήρᾳ δυσπότμῳ γαυρουμένη τειχέων ἔσω τῶνδ’, ἀνακαλοῦσα Βάκχιον τὸν ξυγκύναγον, τὸν ξυνεργάτην ἄγρασ, τὸν καλλίνικον, ᾧ δάκρυα νικηφορεῖ. (Euripides, episode, lyric 9:3)
• τίσ ἱερεύσ, τίσ σφαγεὺσ τῶν δυσπότμων ἢ τῆσ ταλαίνησ τῆσ ἐμῆσ ψυχῆσ φονεύσ; (Euripides, Heracles, episode, anapests 1:2)
• πολλοὺσ δὲ καὶ Σικελίασ ὁ δύσερωσ ἐκεῖνοσ ἤδη καὶ δύσποτμοσ ἔρωσ εἶχεν, ὃν ὕστερον ἐξέκαυσαν οἱ περὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ῥήτορεσ. (Plutarch, , chapter 20 3:1)
• εἰ γὰρ οὗτοσ εἶ ὅν φησιν οὗτοσ, ἴσθι δύσποτμοσ γεγώσ. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 2:14)
• ἀλλ’ ἐμοὶ μὲν ἥδ’ ὁδὸσ ἔσται μέλουσα δύσποτμόσ τε καὶ κακὴ πρὸσ τοῦδε πατρὸσ τῶν τε τοῦδ’ ἐρινύων· (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 4:3)

Similar forms

• δύσποτμος (5)
• δύσποτμον (3)
• δυσπότμων (3)
• δυσπότμῳ (2)
• δυσπότμου (2)
• δυσπότμως (2)
• δύσποτμ (2)
• δυσποτμία (1)
• δυσπότμους (1)
• δύσποτμός (1)
• δυσποτμώτερα (1)
• δυσπότμοις (1)
• δύσποτμα (1)
• δυσποτμίας (1)
• δυσποτμοῦσι (1)
• δυσποτμότατα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.