Sense

1. unlucky, ill-starred, unhappy, wretched, curses

Examples

• προσάγετε <τῶν> δυσπότμων σώμαθ αἱματοσταγῆ, σφαγέντας οὐκ ἄξι οὐδ ὑπ ἀξίων, ἐν οἷς ἀγὼν ἐκράνθη. (Euripides, Suppliants, choral, antistrophe 21)
• βέβακα δύσποτμος. (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric 1:6)
• μῶν ἐν οἷς Οἰνεὺς ὁδὶ ὁ δύσποτμος γεραιὸς ἠγωνίζετο· (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:16)
• χωρεῖ δὲ θήρᾳ δυσπότμῳ γαυρουμένη τειχέων ἔσω τῶνδ, ἀνακαλοῦσα Βάκχιον τὸν ξυγκύναγον, τὸν ξυνεργάτην ἄγρας, τὸν καλλίνικον, ᾧ δάκρυα νικηφορεῖ. (Euripides, episode, lyric 9:3)
• τίς ἱερεύς, τίς σφαγεὺς τῶν δυσπότμων ἢ τῆς ταλαίνης τῆς ἐμῆς ψυχῆς φονεύς· (Euripides, Heracles, episode, anapests 1:2)
• πολλοὺς δὲ καὶ Σικελίας ὁ δύσερως ἐκεῖνος ἤδη καὶ δύσποτμος ἔρως εἶχεν, ὃν ὕστερον ἐξέκαυσαν οἱ περὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ῥήτορες. (Plutarch, , chapter 20 3:1)
• εἰ γὰρ οὗτος εἶ ὅν φησιν οὗτος, ἴσθι δύσποτμος γεγώς. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 2:14)
• ἀλλ ἐμοὶ μὲν ἥδ ὁδὸς ἔσται μέλουσα δύσποτμός τε καὶ κακὴ πρὸς τοῦδε πατρὸς τῶν τε τοῦδ ἐρινύων: (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 4:3)

Similar forms

• δύσποτμος (5)
• δύσποτμον (3)
• δυσπότμων (3)
• δυσπότμως (2)
• δύσποτμ (2)
• δυσπότμῳ (2)
• δυσπότμου (2)
• δυσποτμίας (1)
• δυσποτμοῦσι (1)
• δυσποτμότατα (1)
• δυσποτμία (1)
• δυσπότμους (1)
• δύσποτμός (1)
• δυσποτμώτερα (1)
• δυσπότμοις (1)
• δύσποτμα? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.