παραίνεσις
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
παραίνεσις
παραίνεσεως
Structure:
παραινεσι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- an exhortation, address, advice or counsel given by, advice given for or towards, to recommend
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἔκρινα τοίνυν ταύτην ἀγαγέσθαι πρὸσ συμβίωσιν, εἰδὼσ ὅτι ἔσται μοι σύμβουλοσ ἀγαθῶν καὶ παραίνεσισ φροντίδων καὶ λύπησ. (Septuagint, Liber Sapientiae 8:9)
- δικαιώματα μὲν οὖν τάδε πρὸσ ὑμᾶσ ἔχομεν, παραίνεσιν δὲ καὶ ἀξίωσιν χάριτοσ τοιάνδε. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 53)
- τὸ γὰρ παραινεῖν καὶ ἀξιοῦν ῥήματα ὄντα ὀνοματικὰ γέγονεν παραίνεσισ καὶ ἀξίωσισ. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 54)
- ἐκεῖνο δὲ ἀπορῆσαι ἄξιον, τί δήποτε προειπὼν ὑπὲρ σαυτοῦ, ὡσ διὰ τοῦτο λάβοισ τὴν θεσπέσιον ἐκείνην ᾠδὴν παρὰ τῶν θεῶν, ὅπωσ κλείοισ καὶ ὑμνοίησ τὰ παρεληλυθότα καὶ θεσπίζοισ τὰ ἐσόμενα, θάτερον μὲν καὶ πάνυ ἐντελῶσ ἐξενήνοχασ θεῶν τε γενέσεισ διηγούμενοσ ἄχρι καὶ τῶν πρώτων ἐκείνων, χάουσ καὶ γῆσ καὶ οὐρανοῦ καὶ ἔρωτοσ, ἔτι δὲ γυναικῶν ἀρετὰσ καὶ παραινέσεισ γεωργικάσ, καὶ ὅσα περὶ Πλειάδων καὶ ὅσα περὶ καιρῶν ἀρότου καὶ ἀμήτου καὶ πλοῦ καὶ ὅλωσ τῶν ἄλλων ἁπάντων· (Lucian, 1:2)
- τὰ γὰρ τοιαῦτα παραινέσεισ μὲν καὶ ὑποθήκασ λέγων οὐκ ἄν τισ ἁμαρτάνοι, μαντικῆσ δὲ πάμπολυ ἀποδεῖν μοι δοκεῖ, ἧσ τὸ ἔργον τὰ ἄδηλα καὶ οὐδαμῆ οὐδαμῶσ φανερὰ προγιγνώσκειν, ὥσπερ τὸ τῷ Μίνωϊ προειπεῖν ὅτι ἐν τῷ τοῦ μέλιτοσ πίθῳ ὁ παῖσ ἔσται αὐτῷ ἀποπεπνιγμένοσ, καὶ τὸ τοῖσ Ἀχαιοῖσ προμηνῦσαι τῆσ Ἀπόλλωνοσ ὀργῆσ τὴν αἰτίαν καὶ τῷ δεκάτῳ ἔτει ἁλώσεσθαι τὸ Ἴλιον· (Lucian, 13:1)
- περιττὴ γάρ, οἶμαι, ἡ παραίνεσισ πρὸσ τὰ πάντωσ οὕτω γενησόμενα. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 13:4)
- λε Παραίνεσισ πρὸσ τὸ θύειν τοῖσ ἐφόροισ τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἐπιτηδευμάτων. (Arrian, Cynegeticus, chapter pr37)
- ἢν δὲ λάθῃσ αὖθισ εἰσ τὴν λιχνείαν κατολισθών, ἐμοὶ μὲν ἀποπεπλήρωται ἡ παραίνεσισ, σὺ δὲ σεαυτὸν αἰτιάσῃ, ἄν γε καὶ ξυνῇσ χείρων γενόμενοσ. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 25:7)
