Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κλητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κλητέος κλητέᾱ κλητέον

Structure: κλητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kale/w의 분사형

Sense

  1. to be called, named
  2. one must call

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κλητέος κλητέᾱ κλητέον
Genitive κλητέου κλητέᾱς κλητέου
Dative κλητέῳ κλητέᾱͅ κλητέῳ
Accusative κλητέον κλητέᾱν κλητέον
Vocative κλητέε κλητέᾱ κλητέον
DualN/A/V κλητέω κλητέᾱ κλητέω
G/D κλητέοιν κλητέαιν κλητέοιν
PluralNominative κλητέοι κλητέαι κλητέα
Genitive κλητέων κλητεῶν κλητέων
Dative κλητέοις κλητέαις κλητέοις
Accusative κλητέους κλητέᾱς κλητέα
Vocative κλητέοι κλητέαι κλητέα
Positive Comparative Superlative
Adjective κλητέος κλητέου κλητεότερος κλητεοτέρου κλητεότατος κλητεοτάτου
Adverb κλητέως κλητεότερον κλητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδ’ ἂν ἐξ ἀνθρώπου οἶμαι μὴ τὸ ἀνθρώπου ἔκγονον γένηται, ἀλλ’ ὃ ἂν τὸ ἔκγονον ἄνθρωποσ κλητέοσ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 61:2)
  • κατὰ γὰρ τὸν αὐτὸν λόγον κἂν ἐκ βασιλέωσ γίγνηταί τι ἔκγονον, βασιλεὺσ κλητέοσ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 61:8)
  • οὐδὲν οἶμαι τοῦτο ὑπολογιστέον, ὅτι πλεῖ ἐν τῇ νηί, οὐδ’ ἐστὶν κλητέοσ ναύτησ· (Plato, Republic, book 1 336:1)

Synonyms

  1. to be called

  2. one must call

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION