Ancient Greek-English Dictionary Language

προσρητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: προσρητέος προσρητέᾱ προσρητέον

Structure: προσρητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: 분사형

Sense

  1. to be addressed, called
  2. one must call

Examples

  • καὶ τὸ μηδετέρου τῶν ἄκρων μετέχον, ὡσ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὸ ἀδιάφορον, τούτων μὲν οὐδενὶ τῶν τρόπων ἡ ἀρετὴ προσρητέα μεσότησ. (Plutarch, De virtute morali, section 6 2:2)
  • ἐπεὶ δὲ πολλαχῶσ τὸ μέσον καὶ γὰρ τὸ κεκραμένον τῶν ἀκράτων μέσον, ὡσ λευκοῦ καὶ μέλανοσ τὸ φαιόν καὶ τὸ περιέχον καὶ περιεχόμενον τοῦ περιεχομένου καὶ περιέχοντοσ, ὡσ τῶν δώδεκα καὶ τεττάρων τὰ ὀκτώ καὶ τὸ μηδετέρου τῶν ἄκρων μετέχον, ὡσ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὸ ἀδιάφορον, τούτων μὲν οὐδενὶ τῶν τρόπων ἡ ἀρετὴ προσρητέα μεσότησ· (Plutarch, De virtute morali, section 61)
  • ἆρ’ οὖν διὰ τὴν τῶν τεκτόνων ἐπιστήμην σοφὴ καὶ εὔβουλοσ ἡ πόλισ προσρητέα; (Plato, Republic, book 4 185:1)

Synonyms

  1. one must call

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION