Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: κατάρα

Structure: καταρ (Stem) + ᾱ (Ending)

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐρήμην δ’ αὐτοῦ καταγνόντεσ καὶ τὰ χρήματα δημεύσαντεσ ἔτι καταρᾶσθαι προσεψηφίσαντο πάντασ ἱερεῖσ καὶ ἱερείασ, ὧν μόνην φασὶ Θεανὼ τὴν Μένωνοσ Ἀγραυλῆθεν ἀντειπεῖν πρὸσ τὸ ψήφισμα, φάσκουσαν εὐχῶν, οὐ καταρῶν ἱέρειαν γεγονέναι. (Plutarch, , chapter 22 4:1)
διὸ καὶ νῦν, ἐπειδὰν θύωσιν Ἡρακλεῖ, μετὰ καταρῶν τοῦτο πράττουσι. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:26)
τοῦ δέ οἱ βίου τὴν τελευτὴν συμβῆναι λέγουσιν ἐκ καταρῶν. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 22 2:3)
ἐσ δὲ τοῦ Μελεάγρου τὴν τελευτὴν Ὁμήρῳ μέν ἐστιν εἰρημένα ὡσ Ἐρινὺσ καταρῶν ἀκούσαι τῶν Ἀλθαίασ καὶ ἀποθάνοι κατὰ ταύτην ὁ Μελέαγροσ τὴν αἰτίαν, αἱ δὲ Ηοἶαί τε καλούμεναι καὶ ἡ Μινυὰσ ὡμολογήκασιν ἀλλήλαισ· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 31 5:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com