κατάρατος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
κατάρατος
κατάρατον
Structure:
καταρατ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- accursed, abominable
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Δοσίθεοσ δέ τισ τῶν τοῦ Βακήνοροσ, ἔφιπποσ ἀνὴρ καὶ καρτερόσ, εἴχετο τοῦ Γοργίου καὶ λαβόμενοσ τῆσ χλαμύδοσ ἦγεν αὐτὸν εὐρώστωσ καὶ βουλόμενοσ τὸν κατάρατον λαβεῖν ζωγρίαν, τῶν ἱππέων Θρακῶν τινοσ ἐπενεχθέντοσ αὐτῷ καὶ τὸν ὦμον καθελόντοσ διέφυγεν ὁ Γοργίασ εἰσ Μαρισά. (Septuagint, Liber Maccabees II 12:35)
- καὶ λαβὼν τὴν περὶ αὐτὸν ἐξουσίαν ταχὺ εἰσ τὴν πατρίδα ἡμῶν μετὰ τοῦ καταράτου Σίμωνοσ καὶ βαρυτάτου στρατοῦ ἀνέβη (Septuagint, Liber Maccabees IV 4:5)
- τὰ μὲν οὖν τῆσ γυμνῆσ ἀγωνίασ αὐτίκα ἐδόκει αὐτῷ ἀδύνατον εἶναι μήτε πρὸσ ἰσχὺν μήτε πρὸσ ὠκύτητα εὖ πεφυκότι, κιθάρᾳ δὲ καὶ ᾠδῇ ῥᾳδίωσ κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων οὓσ εἶχε περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ βοώντων ὁπότε καὶ τὸ σμικρότατον ἐκεῖνοσ ἀνακρούσαιτο. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 8:3)
- "ἐπεὶ ὁ κατάρατοσ Θεαγένησ τέλοσ τῶν μιαρωτάτων αὐτοῦ λόγων τὰ Ἡρακλείτου δάκρυα ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ τὸ ἐναντίον ἀπὸ τοῦ Δημοκρίτου γέλωτοσ ἄρξομαι. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 8:3)
- "οἱ κατάρατοι δὲ οὗτοι μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ χρηστήριον, οἶμαι, καὶ ἄδυτον ἐπὶ τῇ πυρᾷ μηχανήσονται, διότι καὶ Πρωτεὺσ ἐκεῖνοσ ὁ Διόσ, ὁ προπάτωρ τοῦ ὀνόματοσ, μαντικὸσ ἦν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:87)
- ὁ κατάρατοσ, ὃν ἐγὼ πειθόμενοσ αὐτῇ ἀφῆκα ἐλεύθερον; (Lucian, Cataplus, (no name) 11:7)
- οὕτω κατεσοφίσατό με ὁ κατάρατοσ τῷ ὀνόματι. (Lucian, Dialogi Marini, cyclops and poseidwn, chapter 4 1:1)
- εὑρὼν γὰρ τὰσ Ἐπικούρου κυρίασ δόξασ, τὸ κάλλιστον, ὡσ οἶσθα, τῶν βιβλίων καὶ κεφαλαιώδη περιέχον τῆσ τἀνδρὸσ σοφίασ τὰ δόγματα, κομίσασ εἰσ τὴν ἀγορὰν μέσην ἔκαυσεν ἐπὶ ξύλων συκίνων ὡσ δῆθεν αὐτὸν καταφλέγων, καὶ τὴν σποδὸν εἰσ τὴν θάλασσαν ἐξέβαλεν, ἔτι καὶ χρησμὸν ἐπιφθεγξάμενοσ Πυρπολέειν κέλομαι δόξασ ἀλαοῖο γέροντοσ οὐκ εἰδὼσ ὁ κατάρατοσ ὅσων ἀγαθῶν τὸ βιβλίον ἐκεῖνο τοῖσ ἐντυχοῦσιν αἴτιον γίγνεται, καὶ ὅσην αὐτοῖσ εἰρήνην καὶ ἀταραξίαν καὶ ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται, δειμάτων μὲν καὶ φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον καὶ ἐλπίδων ματαίων καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν, νοῦν δὲ καὶ ἀλήθειαν ἐντιθὲν καὶ καθαῖρον ὡσ ἀληθῶσ τὰσ γνώμασ, οὐχ ὑπὸ δᾳδὶ καὶ σκίλλῃ καὶ ταῖσ τοιαύταισ φλυαρίαισ, ἀλλὰ λόγῳ ὀρθῷ καὶ ἀληθείᾳ καὶ παρρησίᾳ. (Lucian, Alexander, (no name) 47:2)
- Εὖ γε ὁ κατάρατοσ ἐπ̓ ἐμὲ αὐτὸν καὶ μέχρι τῶν Ἥρασ γάμων; (Lucian, Dialogi deorum, 4:1)