Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 214:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 214:)

οἶδά τοι, ὦ ἑταῖρε. ἓν μέντοι τι αὐτοῖσ συμβέβηκεν· ὅταν ἰδίᾳ λόγον δέῃ δοῦναί τε καὶ δέξασθαι περὶ ὧν ψέγουσι, καὶ ἐθελήσωσιν ἀνδρικῶσ πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρωσ φυγεῖν, τότε ἀτόπωσ, ὦ δαιμόνιε, τελευτῶντεσ οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ αὑτοῖσ περὶ ὧν λέγουσι, καὶ ἡ ῥητορικὴ ἐκείνη πωσ ἀπομαραίνεται, ὥστε παίδων μηδὲν δοκεῖν διαφέρειν. περὶ μὲν οὖν τούτων, ἐπειδὴ καὶ πάρεργα τυγχάνει λεγόμενα, ἀποστῶμεν ‐ εἰ δὲ μή, πλείω ἀεὶ ἐπιρρέοντα καταχώσει ἡμῶν τὸν ἐξ ἀρχῆσ λόγον ‐ ἐπὶ δὲ τὰ ἔμπροσθεν ἰώμεν, εἰ καὶ σοὶ δοκεῖ. ἐμοὶ μὲν τὰ τοιαῦτα, ὦ Σώκρατεσ, οὐκ ἀηδέστερα ἀκούειν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION