Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 161:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 161:)

ἀλλὰ καὶ κατάλαβε, εἰ δοκεῖ, καὶ ἔχε ὅλον συλλαβών, τὸ μὲν δὴ πρῶτον οὐχ ὁρῶ ὅ τι ποτ̓ ἂν εἰή τἀγαθόν, ὡσ ἀντάξιον δοκεῖν τῶν πόνων τῶν τοσούτων. ἔπειτα ἐσ πόσον ἔτι τὸν λοιπὸν χρόνον ἀπολαύσεισ αὐτοῦ γέρων ἤδη καὶ παντὸσ ἡδέοσ ἔξωροσ ὢν καὶ τὸν ἕτερον πόδα, φασίν, ἐν τῇ σορῷ ἔχων;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION