Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί μᾶλλον ἀκράτῳ χαίρουσιν οἱ γέροντες.? 3:

καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων ταὐτὸ συμβέβηκε. δυσκίνητοι γάρ εἰσι καὶ δυσμετάβλητοι πρὸς τὰς ἀντιλήψεις τῶν ποιοτήτων, ἂν μὴ κατάκοροι καὶ σφοδραὶ προσπέσωσιν αἰτία δ ἡ τῆς ἕξεως ἄνεσις: ἐκλυομένη γὰρ καὶ ἀτονοῦσα πλήττεσθαι φιλεῖ. διὸ τῇ τε γεύσει μάλιστα τοὺς δηκτικοὺς προσίενται χυμούς, ἣ τ ὄσφρησις αὐτῶν ὅμοια πέπονθε πρὸς τὰς ὀσμάς: