Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατάρα

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: κατάρα

Structure: καταρ (Stem) + ᾱ (Ending)

Sense

  1. a curse

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative κατάρα κατάρᾱ κατάραι
Genitive κατάρᾱς κατάραιν καταρῶν
Dative κατάρᾱͅ κατάραιν κατάραις
Accusative κατάρᾱν κατάρᾱ κατάρᾱς
Vocative κατάρᾱ κατάρᾱ κατάραι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπε Βαλὰκ πρὸσ Βαλαάμ. οὔτε κατάραισ καταράσῃ μοι αὐτὸν οὔτε εὐλογῶν μὴ εὐλογήσῃσ αὐτόν. (Septuagint, Liber Numeri 23:25)
  • τινὲσ δὲ τοῦ λόγου τούτου παραμυθούμενοι τὸ μυθῶδεσ οὔ φασι κατάραισ ὑπαγαγέσθαι τὴν θάλατταν αὐτόν, ἀλλὰ τοῦ πεδίου τὸ πιότατον ὑποκεῖσθαι τῇ θαλάττῃ ταπεινότερον· (Plutarch, Mulierum virtutes, 2:3)
  • τινὲσ δὲ τοῦ λόγου τούτου παραμυθούμενοι τὸ μυθῶδεσ οὔ φασι κατάραισ ὑπαγαγέσθαι τὴν θάλασσαν αὐτόν, ἀλλὰ τοῦ πεδίου τὸ πιότατον ὑποκεῖσθαι τῇ θαλάσσῃ ταπεινότερον· (Plutarch, Mulierum virtutes, 6:3)
  • οἱ δὲ πρὸσ τοὺσ βασιλέασ ταῖσ δημοσίαισ ἐοίκασιν εὐχαῖσ ἢ κατάραισ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 21:1)
  • θεοφιλεῖσ δὲ ὄντεσ πότερον στασιάζειν καὶ ταράττεσθαι καὶ κατάραισ ἐχθρῶν συζῆν μᾶλλον ἂν οἰέσθε ἢ τοὐναντίον ὡσ αἱ τῶν σωφρόνων εὐχαὶ πράττειν, τιμᾶν μὲν τοὺσ θεοὺσ, γνωρίζειν δὲ ἀλλήλουσ, εὐθενεῖν δὲ τοῖσ ἅπασιν; (Aristides, Aelius, Orationes, 13:10)

Synonyms

  1. a curse

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION