Ancient Greek-English Dictionary Language

προσβάλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσβάλλω προσβαλω

Structure: προς (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike or dash against, letting, dash against, to wreck, to set, on, to put to, apply
  2. to assign to, procure for, to give, the honour of
  3. to strike, with
  4. to attend to, to add
  5. do, drive
  6. to strike against, to make an attack or assault upon, to attack, charge, by assault
  7. to put in
  8. to throw oneself upon, attack

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσβάλλω προσβάλλεις προσβάλλει
Dual προσβάλλετον προσβάλλετον
Plural προσβάλλομεν προσβάλλετε προσβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular προσβάλλω προσβάλλῃς προσβάλλῃ
Dual προσβάλλητον προσβάλλητον
Plural προσβάλλωμεν προσβάλλητε προσβάλλωσιν*
OptativeSingular προσβάλλοιμι προσβάλλοις προσβάλλοι
Dual προσβάλλοιτον προσβαλλοίτην
Plural προσβάλλοιμεν προσβάλλοιτε προσβάλλοιεν
ImperativeSingular προσβάλλε προσβαλλέτω
Dual προσβάλλετον προσβαλλέτων
Plural προσβάλλετε προσβαλλόντων, προσβαλλέτωσαν
Infinitive προσβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσβαλλων προσβαλλοντος προσβαλλουσα προσβαλλουσης προσβαλλον προσβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσβάλλομαι προσβάλλει, προσβάλλῃ προσβάλλεται
Dual προσβάλλεσθον προσβάλλεσθον
Plural προσβαλλόμεθα προσβάλλεσθε προσβάλλονται
SubjunctiveSingular προσβάλλωμαι προσβάλλῃ προσβάλληται
Dual προσβάλλησθον προσβάλλησθον
Plural προσβαλλώμεθα προσβάλλησθε προσβάλλωνται
OptativeSingular προσβαλλοίμην προσβάλλοιο προσβάλλοιτο
Dual προσβάλλοισθον προσβαλλοίσθην
Plural προσβαλλοίμεθα προσβάλλοισθε προσβάλλοιντο
ImperativeSingular προσβάλλου προσβαλλέσθω
Dual προσβάλλεσθον προσβαλλέσθων
Plural προσβάλλεσθε προσβαλλέσθων, προσβαλλέσθωσαν
Infinitive προσβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσβαλλομενος προσβαλλομενου προσβαλλομενη προσβαλλομενης προσβαλλομενον προσβαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσβαλῶ προσβαλεῖς προσβαλεῖ
Dual προσβαλεῖτον προσβαλεῖτον
Plural προσβαλοῦμεν προσβαλεῖτε προσβαλοῦσιν*
OptativeSingular προσβαλοῖμι προσβαλοῖς προσβαλοῖ
Dual προσβαλοῖτον προσβαλοίτην
Plural προσβαλοῖμεν προσβαλοῖτε προσβαλοῖεν
Infinitive προσβαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσβαλων προσβαλουντος προσβαλουσα προσβαλουσης προσβαλουν προσβαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσβαλοῦμαι προσβαλεῖ, προσβαλῇ προσβαλεῖται
Dual προσβαλεῖσθον προσβαλεῖσθον
Plural προσβαλούμεθα προσβαλεῖσθε προσβαλοῦνται
OptativeSingular προσβαλοίμην προσβαλοῖο προσβαλοῖτο
Dual προσβαλοῖσθον προσβαλοίσθην
Plural προσβαλοίμεθα προσβαλοῖσθε προσβαλοῖντο
Infinitive προσβαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσβαλουμενος προσβαλουμενου προσβαλουμενη προσβαλουμενης προσβαλουμενον προσβαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ γὰρ δι’ ὅλησ ἡμέρασ προσβαλὼν τοῖσ ἀλλοφύλοισ ὁ Δαυὶδ πολλοὺσ αὐτῶν ἀπέκτεινε μετὰ τῶν τοῦ ἔθνουσ στρατιωτῶν, (Septuagint, Liber Maccabees IV 3:7)
  • ἄφυκτα γάρ ἐστιν, ἢν ὁ ἥλιοσ ἀνασπάσασ τὴν ἰκμάδα καὶ τάχιστα ξηράνασ τὴν χώραν ὑπερζέσῃ, ἀκμαιοτέραν τὴν ἀκτῖνα προσβαλὼν ἅτε πρὸσ τὴν νοτίδα παρατεθηγμένην· (Lucian, Dipsades 3:4)
  • οὔ τἄρ’ ἔτ’ ὀρθῶσ Καπανέωσ κεραύνιον δέμασ καπνοῦται, κλιμάκων ὀρθοστάτασ ὃσ προσβαλὼν πύλῃσιν ὤμοσεν πόλιν πέρσειν θεοῦ θέλοντοσ ἤν τε μὴ θέλῃ; (Euripides, Suppliants, episode 4:2)
  • ἐν τούτοισ δὲ καὶ ὁ Λογχάτησ καὶ ὁ Μακέντησ ἔτυχον ὄντεσ καὶ ἐτέτρωντο ἤδη προκινδυνεύοντεσ, ὁ μὲν στυρακίῳ εἰσ ^ τὸν μηρόν, ὁ Λογχάτησ, ὁ Μακέντησ δὲ πελέκει εἰσ τὴν κεφαλὴν καὶ κοντῷ εἰσ τὸν ὦμον, ὅπερ αἰσθόμενοσ ὁ Ἀρσακόμασ, ἐν ἡμῖν τοῖσ ἄλλοισ ὤν, δεινὸν ἡγησάμενοσ εἰ ἄπεισι καταλιπὼν τοὺσ φίλουσ, προσβαλὼν τοὺσ μύωπασ τῷ ἵππῳ ἐμβοήσασ ἤλαυνε διὰ τῶν πολεμίων κοπίδα διηρμένοσ, ὥστε τοὺσ Μάχλυασ μηδὲ ὑποστῆναι τὸ ῥόθιον τοῦ θυμοῦ, ἀλλὰ διαιρεθέντεσ ἔδωκαν αὐτῷ διεξελθεῖν, Ὁ δὲ ἀνακτησάμενοσ τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ παρακαλέσασ ὡρ́μησεν ἐπὶ τὸν Ἀδύρμαχον καὶ πατάξασ τῇ κοπίδι παρὰ τὸν αὐχένα μέχρι τῆσ ζώνησ διέτεμεν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 54:1)
  • αὐτὸσ εἰσῆλθε μὲν εἰσ τὴν οἰκίαν τὴν ἑαυτοῦ, τῆσ δὲ παιδίσκησ, ἣν εἶχεν, ἐλευθέραν οὖσαν ἐκ Μεγάλησ πόλεωσ ἀνειληφὼσ μετὰ τὴν τῆσ γυναικὸσ τελευτήν, ὡσ εἴθιστο, προσιούσησ καὶ βουλομένησ ἀπὸ στρατείασ ἥκοντα θεραπεύειν, οὔτε πιεῖν ἐκδεδιψηκὼσ ὑπέμεινεν οὔτε καθίσαι κεκμηκώσ, ἀλλ’ ὥσπερ ἐτύγχανε τεθωρακισμένοσ τῶν κιόνων τινὶ τὴν χεῖρα προσβαλὼν πλαγίαν καὶ τὸ πρόσωπον ἐπὶ τὸν πῆχυν ἐπιθείσ, καὶ χρόνον οὐ πολὺν οὕτω διαναπαύσασ τὸ σῶμα καὶ τῇ διανοίᾳ περιδραμὼν ἅπαντασ τοὺσ λογισμούσ, ὡρ́μησε μετὰ τῶν φίλων εἰσ τὸ Γύθιον. (Plutarch, Cleomenes, chapter 29 2:1)

Synonyms

  1. to assign to

  2. to strike

  3. to attend to

  4. do

  5. to strike against

  6. to put in

  7. to throw oneself upon

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION