Ancient Greek-English Dictionary Language

συντίθημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συντίθημι συντιθήσω

Structure: συν (Prefix) + τίθε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to put together, to close
  2. to add together, adding
  3. to put together
  4. to construct, frame, build, to compose or make, of
  5. to construct or frame, to compose
  6. the framer
  7. to put together, take in, comprise, putting, together
  8. to put together for oneself, to observe, take heed to, to perceive, hear, take heed
  9. to set in order, organise
  10. to conclude, form, to agree upon, agreed upon
  11. to covenant or agree
  12. to make a covenant

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντῖθημι συντῖθης συντῖθησιν*
Dual συντίθετον συντίθετον
Plural συντίθεμεν συντίθετε συντιθέᾱσιν*
SubjunctiveSingular συντίθω συντίθῃς συντίθῃ
Dual συντίθητον συντίθητον
Plural συντίθωμεν συντίθητε συντίθωσιν*
OptativeSingular συντιθεῖην συντιθεῖης συντιθεῖη
Dual συντιθεῖητον συντιθείητην
Plural συντιθεῖημεν συντιθεῖητε συντιθεῖησαν
ImperativeSingular συντῖθει συντιθέτω
Dual συντίθετον συντιθέτων
Plural συντίθετε συντιθέντων
Infinitive συντιθέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθεις συντιθεντος συντιθεισα συντιθεισης συντιθεν συντιθεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντίθεμαι συντίθεσαι συντίθεται
Dual συντίθεσθον συντίθεσθον
Plural συντιθέμεθα συντίθεσθε συντίθενται
SubjunctiveSingular συντίθωμαι συντίθῃ συντίθηται
Dual συντίθησθον συντίθησθον
Plural συντιθώμεθα συντίθησθε συντίθωνται
OptativeSingular συντιθεῖμην συντίθειο συντίθειτο
Dual συντίθεισθον συντιθεῖσθην
Plural συντιθεῖμεθα συντίθεισθε συντίθειντο
ImperativeSingular συντίθεσο συντιθέσθω
Dual συντίθεσθον συντιθέσθων
Plural συντίθεσθε συντιθέσθων
Infinitive συντίθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθεμενος συντιθεμενου συντιθεμενη συντιθεμενης συντιθεμενον συντιθεμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιθήσω συντιθήσεις συντιθήσει
Dual συντιθήσετον συντιθήσετον
Plural συντιθήσομεν συντιθήσετε συντιθήσουσιν*
OptativeSingular συντιθησίημι συντιθησίης συντιθησίη
Dual συντιθησίητον συντιθησιήτην
Plural συντιθησίημεν συντιθησίητε συντιθησίησαν
Infinitive συντιθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθησων συντιθησοντος συντιθησουσα συντιθησουσης συντιθησον συντιθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντιθήσομαι συντιθήσει, συντιθήσῃ συντιθήσεται
Dual συντιθήσεσθον συντιθήσεσθον
Plural συντιθησόμεθα συντιθήσεσθε συντιθήσονται
OptativeSingular συντιθησοίμην συντιθήσοιο συντιθήσοιτο
Dual συντιθήσοισθον συντιθησοίσθην
Plural συντιθησοίμεθα συντιθήσοισθε συντιθήσοιντο
Infinitive συντιθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντιθησομενος συντιθησομενου συντιθησομενη συντιθησομενης συντιθησομενον συντιθησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἓν καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλιπεῖν, ὑφ’ ὧν ἀσαφὲσ γίνεται τὸ βραχύ. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 3:4)
  • ἐπεὶ γὰρ οὕτω διέκειτο ὁ Πύρροσ καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο, οὐδεὶσ ὅστισ οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν αὐτῷ, ἄχρι δή τισ ἐν Λαρίσῃ πρεσβῦτισ ξένη αὐτῷ τἀληθὲσ εἰποῦσα ἔπαυσεν αὐτὸν τῆσ κορύζησ. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 21:6)
  • προεωρώμην δὲ καὶ τοιοῦτό τι καὶ ὑπώπτευον ἤδη ὡσ οὐ σφόδρα καθεστηκότοσ πατρὸσ ἀδίκωσ ὀργίζεσθαι καὶ ἐγκλήματα ψευδῆ καθ’ υἱοῦ συντιθέναι· (Lucian, Abdicatus, (no name) 3:5)
  • ἐκεῖνα δὲ κατὰ συστροφὴν καὶ παρακεκινδυνευμένα τῷ τε βραχέωσ καὶ ἀγκύλωσ καὶ ἐκ παραδόξου συντίθεσθαι, καὶ οὐχ ἅπασιν οὐδὲ ἐκ προχείρου γνωριζόμενα· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 13 1:8)
  • ἐπίσταμαι γὰρ ταῦτα ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων λεγόμενα, καὶ οὔτε Ἀριστοτέλει πείθομαι ῥυπαίνειν τὸν ἄνδρα βουλομένῳ οὔτ Ἀφαρεῖ τούτου γ’ ἕνεκα λόγον εὐπρεπῆ πλαττομένῳ συντίθεμαι. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 18 1:1)
  • καὶ τὸ πρᾶγμα ὁρ́α πῶσ συντίθημι· (Lucian, Harmonides 5:5)
  • "ὦ Νέαρχε, τούτουσ τοὺσ ἀνθρώπουσ δἰ ἐρημίησ ἐλαύνειν τὴν αὐτὴν ἡμῖν ὁδὸν οὐκ ἐπ̓ ἄλλῳ τινὶ συντίθημι ὅτι μὴ κατὰ ζήτησιν τὴν ἡμετέρην ἀπεσταλμένουσ. (Arrian, Indica, chapter 34 9:1)
  • "ἰδοῦ, πῶσ διαλόγουσ συντίθημι. (Epictetus, Works, book 2, 34:2)

Synonyms

  1. to put together

  2. to add together

  3. to put together

  4. to construct

  5. to construct or frame

  6. to put together

  7. to set in order

  8. to conclude

  9. to covenant or agree

  10. to make a covenant

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION