Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνατίθημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνατίθημι

Structure: ἀνα (Prefix) + τίθε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to lay upon
  2. to refer, attribute, ascribe, have attributed, will give, the credit of, to lay, upon, entrust, to
  3. to set up as a votive gift, dedicate, the votive gift
  4. to commit
  5. to set up and leave
  6. to put back, remove, putting off
  7. to put upon for oneself
  8. to impart, of one's own
  9. to place differently, change about
  10. to retract one's opinion

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνατῖθημι ἀνατῖθης ἀνατῖθησιν*
Dual ἀνατίθετον ἀνατίθετον
Plural ἀνατίθεμεν ἀνατίθετε ἀνατιθέᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀνατίθω ἀνατίθῃς ἀνατίθῃ
Dual ἀνατίθητον ἀνατίθητον
Plural ἀνατίθωμεν ἀνατίθητε ἀνατίθωσιν*
OptativeSingular ἀνατιθεῖην ἀνατιθεῖης ἀνατιθεῖη
Dual ἀνατιθεῖητον ἀνατιθείητην
Plural ἀνατιθεῖημεν ἀνατιθεῖητε ἀνατιθεῖησαν
ImperativeSingular ἀνατῖθει ἀνατιθέτω
Dual ἀνατίθετον ἀνατιθέτων
Plural ἀνατίθετε ἀνατιθέντων
Infinitive ἀνατιθέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνατιθεις ἀνατιθεντος ἀνατιθεισα ἀνατιθεισης ἀνατιθεν ἀνατιθεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνατίθεμαι ἀνατίθεσαι ἀνατίθεται
Dual ἀνατίθεσθον ἀνατίθεσθον
Plural ἀνατιθέμεθα ἀνατίθεσθε ἀνατίθενται
SubjunctiveSingular ἀνατίθωμαι ἀνατίθῃ ἀνατίθηται
Dual ἀνατίθησθον ἀνατίθησθον
Plural ἀνατιθώμεθα ἀνατίθησθε ἀνατίθωνται
OptativeSingular ἀνατιθεῖμην ἀνατίθειο ἀνατίθειτο
Dual ἀνατίθεισθον ἀνατιθεῖσθην
Plural ἀνατιθεῖμεθα ἀνατίθεισθε ἀνατίθειντο
ImperativeSingular ἀνατίθεσο ἀνατιθέσθω
Dual ἀνατίθεσθον ἀνατιθέσθων
Plural ἀνατίθεσθε ἀνατιθέσθων
Infinitive ἀνατίθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνατιθεμενος ἀνατιθεμενου ἀνατιθεμενη ἀνατιθεμενης ἀνατιθεμενον ἀνατιθεμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐκοῦν καὶ τῷ θεῷ σιδηρᾶσ πλίνθουσ κελεύεισ ἀνατιθέναι με, τὸν δὲ χρυσὸν ὀπίσω αὖθισ ἀνακαλεῖν; (Lucian, Contemplantes, (no name) 12:23)
  • καὶ ταύτασ ἀνατιθέναι λέγονται τῷ Ἀχιλλεῖ ὅσοι προσίσχουσι. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 21 3:2)
  • εἰ μὴ μεταμέλει σοι ἐκείνων καὶ ἀνατίθεσαι αὖθισ τὰ εἰρημένα καὶ ἀμφισβητεῖτε τῆσ ἐπιμελείασ παρωσάμενοι τὴν Εἱμαρμένην; (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 10:7)
  • τὸ δὲ ἐλεύθερον οὐκ ἐν τῷ καταφρονεῖν τῶν ἀρχόντων ἀλλ’ ἐν τῷ τὰ κελευόμενα ποιεῖν τίθεσθαι, ἐξουσίαν τε οὐθενὶ τῶν ἀκολάστων ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τοῖσ βελτίστοισ ἀνατιθέναι τὰσ ἀρχάσ, τοιούτουσ ἔσεσθαι τοὺσ ἄλλουσ ὑπολαμβάνοντασ, οἱοῖ́ περ ἂν ὦσιν οἱ τὴν πόλιν διοικοῦντεσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 8 1:1)
  • ὡσ γὰρ ἂν δύο κάκιστοι καὶ μεγαλότολμοι καὶ πρὸσ τὸ κακουργεῖν προχειρότατοι εἰσ τὸ αὐτὸ συνελθόντεσ, ῥᾳδίωσ κατενόησαν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον ὑπὸ δυοῖν τούτοιν μεγίστοιν τυραννούμενον, ἐλπίδοσ καὶ φόβου, καὶ ὅτι ὁ τούτων ἑκατέρῳ εἰσ δέον χρήσασθαι δυνάμενοσ τάχιστα πλουτήσειεν ἂν ἀμφοτέροισ γάρ, τῷ τε δεδιότι καὶ τῷ ἐλπίζοντι, ἑώρων τὴν πρόγνωσιν ἀναγκαιοτάτην τε καὶ ποθεινοτάτην οὖσαν, καὶ Δελφοὺσ οὕτω πάλαι πλουτῆσαι καὶ ἀοιδίμουσ γενέσθαι καὶ Δῆλον καὶ Κλάρον καὶ Βραγχίδασ, τῶν ἀνθρώπων ἀεὶ δι’ οὓσ προεῖπον τυράννουσ, τὴν ἐλπίδα καὶ τὸν φόβον, φοιτώντων εἰσ τὰ ἱερὰ καὶ προμαθεῖν τὰ μέλλοντα δεομένων, καὶ δι’ αὐτὸ ἑκατόμβασ θυόντων καὶ χρυσᾶσ πλίνθουσ ἀνατιθέντων. (Lucian, Alexander, (no name) 8:1)
  • ὦ Φοῖβε, ναοῖσ ἀνατίθημι τήνδε σοῖσ ‐ καίτοι τί πάσχω; (Euripides, Ion, episode, iambics 3:10)
  • οὓσ ἀνατίθημι ταῖσ ἐμαυτοῦ συντρόφοισ Μούσαισ Ἀφροδίτην καὶ Διόνυσον ἐπιτρόπουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 26 2:3)
  • τόδ’ ἀνατίθημί σοι ῥόδον, καλὸν ἀνάθημα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 9 7:3)
  • οὕτω δὴ καὶ αὐτὸσ ὑμῖν, ὦ Νιγρῖνε καὶ Κυῆτε, τὸ σύγγραμμα τοῦτο περὶ φιλαδελφίασ ἀνατίθημι, κοινὸν ἀξίοισ οὖσι δῶρον. (Plutarch, De fraterno amore, section 1 1:1)
  • Αἰτίαι δὲ τῆσ τοιαύτησ διαφωνίασ πολλαὶ μὲν ἴσωσ ἂν καὶ ἕτεραι τοῖσ βουλομένοισ ζητεῖν ἂν φανεῖεν, ἐγὼ δὲ δυσὶ ταῖσ λεχθησομέναισ τὴν μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι, καὶ προτέραν ἐρῶ τὴν κυριωτέραν εἶναί μοι δοκοῦσαν· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 23:1)

Synonyms

  1. to lay upon

  2. to commit

  3. to set up and leave

  4. to put back

  5. to put upon for oneself

  6. to impart

  7. to place differently

  8. to retract one's opinion

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION