Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μοιχεύω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: moicheuō

Principal Part: μοιχεύω μοιχεύσω

Structure: μοιχεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to commit adultery with, to debauch
  2. to commit adultery

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μοιχεύω μοιχεύεις μοιχεύει
Dual μοιχεύετον μοιχεύετον
Plural μοιχεύομεν μοιχεύετε μοιχεύουσι(ν)
SubjunctiveSingular μοιχεύω μοιχεύῃς μοιχεύῃ
Dual μοιχεύητον μοιχεύητον
Plural μοιχεύωμεν μοιχεύητε μοιχεύωσι(ν)
OptativeSingular μοιχεύοιμι μοιχεύοις μοιχεύοι
Dual μοιχεύοιτον μοιχευοίτην
Plural μοιχεύοιμεν μοιχεύοιτε μοιχεύοιεν
ImperativeSingular μοίχευε μοιχευέτω
Dual μοιχεύετον μοιχευέτων
Plural μοιχεύετε μοιχευόντων, μοιχευέτωσαν
Infinitive μοιχεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μοιχευων μοιχευοντος μοιχευουσα μοιχευουσης μοιχευον μοιχευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μοιχεύομαι μοιχεύει, μοιχεύῃ μοιχεύεται
Dual μοιχεύεσθον μοιχεύεσθον
Plural μοιχευόμεθα μοιχεύεσθε μοιχεύονται
SubjunctiveSingular μοιχεύωμαι μοιχεύῃ μοιχεύηται
Dual μοιχεύησθον μοιχεύησθον
Plural μοιχευώμεθα μοιχεύησθε μοιχεύωνται
OptativeSingular μοιχευοίμην μοιχεύοιο μοιχεύοιτο
Dual μοιχεύοισθον μοιχευοίσθην
Plural μοιχευοίμεθα μοιχεύοισθε μοιχεύοιντο
ImperativeSingular μοιχεύου μοιχευέσθω
Dual μοιχεύεσθον μοιχευέσθων
Plural μοιχεύεσθε μοιχευέσθων, μοιχευέσθωσαν
Infinitive μοιχεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μοιχευομενος μοιχευομενου μοιχευομενη μοιχευομενης μοιχευομενον μοιχευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μοιχεύσω μοιχεύσεις μοιχεύσει
Dual μοιχεύσετον μοιχεύσετον
Plural μοιχεύσομεν μοιχεύσετε μοιχεύσουσι(ν)
OptativeSingular μοιχεύσοιμι μοιχεύσοις μοιχεύσοι
Dual μοιχεύσοιτον μοιχευσοίτην
Plural μοιχεύσοιμεν μοιχεύσοιτε μοιχεύσοιεν
Infinitive μοιχεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μοιχευσων μοιχευσοντος μοιχευσουσα μοιχευσουσης μοιχευσον μοιχευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μοιχεύσομαι μοιχεύσει, μοιχεύσῃ μοιχεύσεται
Dual μοιχεύσεσθον μοιχεύσεσθον
Plural μοιχευσόμεθα μοιχεύσεσθε μοιχεύσονται
OptativeSingular μοιχευσοίμην μοιχεύσοιο μοιχεύσοιτο
Dual μοιχεύσοισθον μοιχευσοίσθην
Plural μοιχευσοίμεθα μοιχεύσοισθε μοιχεύσοιντο
Infinitive μοιχεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μοιχευσομενος μοιχευσομενου μοιχευσομενη μοιχευσομενης μοιχευσομενον μοιχευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμοίχευον ἐμοίχευες ἐμοίχευε(ν)
Dual ἐμοιχεύετον ἐμοιχευέτην
Plural ἐμοιχεύομεν ἐμοιχεύετε ἐμοίχευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμοιχευόμην ἐμοιχεύου ἐμοιχεύετο
Dual ἐμοιχεύεσθον ἐμοιχευέσθην
Plural ἐμοιχευόμεθα ἐμοιχεύεσθε ἐμοιχεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πάλιν αὖ ἐνταῦθα ἤκουον τῶν νόμων τἀναντία τοῖς ποιηταῖς κελευόντων, μήτε μοιχεύειν μήτε στασιάζειν μήτε ἁρπάζειν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 3:6)
  • "ἰδίᾳ δὲ πάντα πράγματα ποιεῖν σοι δεδόχθω, κυβεύειν μεθύσκεσθαι λαγνεύειν μοιχεύειν, ἢ αὐχεῖν γε, κἂν μὴ ποιῇς, καὶ πρὸς ἅπαντας λέγειν καὶ γραμματεῖα ὑποδεικνύναι ὑπὸ γυναικῶν δῆθεν γραφέντα. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:64)
  • οὐ γὰρ ἴσμεν οὗτινος μὲν πατρὸς εἶ, πῶς δὲ ἡ μήτηρ σου ἐπορνεύετο, καὶ ὡς τὸν ἀδελφὸν ἀπέπνιξας καὶ μοιχεύεις καὶ τὰ μειράκια διαφθείρεις, λιχνότατε καὶ ἀναισχυντότατε· (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 52:6)
  • ἀκρασίας γὰρ τὸ πολυπραγμονεῖν ὡς καὶ τὸ μοιχεύειν, καὶ πρὸς τῇ ἀκρασίᾳ δεινῆς ἀνοίας καὶ ἀφροσύνης: (Plutarch, De curiositate, section 9 2:2)
  • ἀκρασίας γὰρ τὸ πολυπραγμονεῖν ὡς καὶ τὸ μοιχεύειν, καὶ πρὸς τῇ ἀκρασίᾳ δεινῆς ἀνοίας καὶ ἀφροσύνης: (Plutarch, De curiositate, section 9 7:1)

Synonyms

  1. to commit adultery with

  2. to commit adultery

Related

명사

형용사

동사

부사

감탄사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION