Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξαμαρτάνω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: examartanō

Principal Part: ἐξαμαρτάνω ἐξαμαρτήσομαι ἐξήμαρτον

Structure: ἐξ (Prefix) + ἁμαρτάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to err from the mark, fail, to miss one's aim
  2. to err, do wrong, sin, to commit
  3. to be mismanaged

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξαμαρτάνω ἐξαμαρτάνεις ἐξαμαρτάνει
Dual ἐξαμαρτάνετον ἐξαμαρτάνετον
Plural ἐξαμαρτάνομεν ἐξαμαρτάνετε ἐξαμαρτάνουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐξαμαρτάνω ἐξαμαρτάνῃς ἐξαμαρτάνῃ
Dual ἐξαμαρτάνητον ἐξαμαρτάνητον
Plural ἐξαμαρτάνωμεν ἐξαμαρτάνητε ἐξαμαρτάνωσι(ν)
OptativeSingular ἐξαμαρτάνοιμι ἐξαμαρτάνοις ἐξαμαρτάνοι
Dual ἐξαμαρτάνοιτον ἐξαμαρτανοίτην
Plural ἐξαμαρτάνοιμεν ἐξαμαρτάνοιτε ἐξαμαρτάνοιεν
ImperativeSingular ἐξαμάρτανε ἐξαμαρτανέτω
Dual ἐξαμαρτάνετον ἐξαμαρτανέτων
Plural ἐξαμαρτάνετε ἐξαμαρτανόντων, ἐξαμαρτανέτωσαν
Infinitive ἐξαμαρτάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξαμαρτανων ἐξαμαρτανοντος ἐξαμαρτανουσα ἐξαμαρτανουσης ἐξαμαρτανον ἐξαμαρτανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξαμαρτάνομαι ἐξαμαρτάνει, ἐξαμαρτάνῃ ἐξαμαρτάνεται
Dual ἐξαμαρτάνεσθον ἐξαμαρτάνεσθον
Plural ἐξαμαρτανόμεθα ἐξαμαρτάνεσθε ἐξαμαρτάνονται
SubjunctiveSingular ἐξαμαρτάνωμαι ἐξαμαρτάνῃ ἐξαμαρτάνηται
Dual ἐξαμαρτάνησθον ἐξαμαρτάνησθον
Plural ἐξαμαρτανώμεθα ἐξαμαρτάνησθε ἐξαμαρτάνωνται
OptativeSingular ἐξαμαρτανοίμην ἐξαμαρτάνοιο ἐξαμαρτάνοιτο
Dual ἐξαμαρτάνοισθον ἐξαμαρτανοίσθην
Plural ἐξαμαρτανοίμεθα ἐξαμαρτάνοισθε ἐξαμαρτάνοιντο
ImperativeSingular ἐξαμαρτάνου ἐξαμαρτανέσθω
Dual ἐξαμαρτάνεσθον ἐξαμαρτανέσθων
Plural ἐξαμαρτάνεσθε ἐξαμαρτανέσθων, ἐξαμαρτανέσθωσαν
Infinitive ἐξαμαρτάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξαμαρτανομενος ἐξαμαρτανομενου ἐξαμαρτανομενη ἐξαμαρτανομενης ἐξαμαρτανομενον ἐξαμαρτανομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξαμαρτήσομαι ἐξαμαρτήσει, ἐξαμαρτήσῃ ἐξαμαρτήσεται
Dual ἐξαμαρτήσεσθον ἐξαμαρτήσεσθον
Plural ἐξαμαρτησόμεθα ἐξαμαρτήσεσθε ἐξαμαρτήσονται
OptativeSingular ἐξαμαρτησοίμην ἐξαμαρτήσοιο ἐξαμαρτήσοιτο
Dual ἐξαμαρτήσοισθον ἐξαμαρτησοίσθην
Plural ἐξαμαρτησοίμεθα ἐξαμαρτήσοισθε ἐξαμαρτήσοιντο
Infinitive ἐξαμαρτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξαμαρτησομενος ἐξαμαρτησομενου ἐξαμαρτησομενη ἐξαμαρτησομενης ἐξαμαρτησομενον ἐξαμαρτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξήμαρτανον ἐξήμαρτανες ἐξήμαρτανε(ν)
Dual ἐξημᾶρτανετον ἐξημάρτανετην
Plural ἐξημᾶρτανομεν ἐξημᾶρτανετε ἐξήμαρτανον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξημάρτανομην ἐξημᾶρτανου ἐξημᾶρτανετο
Dual ἐξημᾶρτανεσθον ἐξημάρτανεσθην
Plural ἐξημάρτανομεθα ἐξημᾶρτανεσθε ἐξημᾶρτανοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξῆμαρτον ἐξῆμαρτες ἐξῆμαρτε(ν)
Dual ἐξήμαρτετον ἐξημᾶρτετην
Plural ἐξήμαρτομεν ἐξήμαρτετε ἐξῆμαρτον
ImperativeSingular ἐξάμαρτε ἐξαμαρτέτω
Dual ἐξαμάρτετον ἐξαμαρτέτων
Plural ἐξαμάρτετε ἐξαμαρτόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολλοὺς δ ἐραστὰς κἀπὸ θηλειῶν ὅσας ἔχων ἐφρούρει μηδὲν ἐξαμαρτάνειν. (Euripides, Suppliants, episode 1:6)
  • ἡμεῖς δὲ ἀγανακτοῦμεν, εἴ τινες ἄνθρωποι ὄντες οὐ πάνυ ἀνόητοι διελέγχουσι ταῦτα καὶ τὴν πρόνοιαν ἡμῶν παρωθοῦνται, δέον ἀγαπᾶν εἴ τινες ἡμῖν ἔτι θύουσι τοιαῦτα ἐξαμαρτάνουσιν. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 20:2)
  • εἰκὸς δὲ μᾶλλον τοὺς γέροντας ἢ νέους τι κλάειν, ὅσῳπερ ἐξαμαρτάνειν ἧττον δίκαιον αὐτούς. (Aristophanes, Clouds, Agon, antepirrheme17)
  • ἐξαμαρτάνω δικάζων· (Aristophanes, Wasps, Choral, trochees 1:15)
  • ἐπεὶ καὶ τοῦτο τῆς κακίας ἴδιόν ἐστι, τὸ τοὺς ἐχθροὺς αἰσχύνεσθαι μᾶλλον ἢ τοὺς φίλους ἐφ οἷς ἐξαμαρτάνομεν. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 3 14:1)
  • ἐγὼ γὰρ εἴ τι μὴ ὀρθῶς πράττω κατὰ τὸν βίον τὸν ἐμαυτοῦ, εὖ ἴσθι τοῦτο ὅτι οὐχ ἑκὼν ἐξαμαρτάνω ἀλλ ἀμαθίᾳ τῇ ἐμῇ: (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 250:1)

Synonyms

  1. to err from the mark

Related

명사

형용사

동사

부사

감탄사

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION