Sophocles, Antigone, episode 2:

(소포클레스, Antigone, episode 2:)

ἄναξ, σέ τ’ εἰκόσ, εἴ τι καίριον λέγει, μαθεῖν, σέ τ’ αὖ τοῦδ’· εὖ γὰρ εἴρηται διπλῇ. οἱ τηλικοίδε καὶ διδαξόμεσθα δὴ φρονεῖν ὑπ’ ἀνδρὸσ τηλικοῦδε τὴν φύσιν; μηδὲν τὸ μὴ δίκαιον· εἰ δ’ ἐγὼ νέοσ, οὐ τὸν χρόνον χρὴ μᾶλλον ἢ τἄργα σκοπεῖν. ἔργον γάρ ἐστι τοὺσ ἀκοσμοῦντασ σέβειν; οὐδ’ ἂν κελεύσαιμ’, εὐσεβεῖν εἰσ τοὺσ κακούσ. οὐχ ἥδε γὰρ τοιᾷδ’ ἐπείληπται νόσῳ; οὔ φησι Θήβησ τῆσδ’ ὁμόπτολισ λεώσ. πόλισ γὰρ ἡμῖν ἁμὲ χρὴ τάσσειν ἐρεῖ; ὁρᾷσ τόδ’ ὡσ εἴρηκασ ὡσ ἄγαν νέοσ; ἄλλῳ γὰρ ἢ ’μοὶ χρή με τῆσδ’ ἄρχειν χθονόσ; πόλισ γὰρ οὐκ ἔσθ’ ἥτισ ἀνδρόσ ἐσθ’ ἑνόσ. οὐ τοῦ κρατοῦντοσ ἡ πόλισ νομίζεται; καλῶσ γ’ ἐρήμησ ἂν σὺ γῆσ ἄρχοισ μόνοσ. ὅδ’, ὡσ ἐοίκε, τῇ γυναικὶ συμμαχεῖ. εἴπερ γυνὴ σύ. σοῦ γὰρ οὖν προκήδομαι. ὦ παγκάκιστε, διὰ δίκησ ἰὼν πατρί; οὐ γὰρ δίκαιά σ’ ἐξαμαρτάνονθ’ ὁρῶ. ἁμαρτάνω γὰρ τὰσ ἐμὰσ ἀρχὰσ σέβων; οὐ γὰρ σέβεισ τιμάσ γε τὰσ θεῶν πατῶν. ὦ μιαρὸν ἦθοσ καὶ γυναικὸσ ὕστερον. οὔ τἂν ἕλοισ ἥσσω γε τῶν αἰσχρῶν ἐμέ. ὁ γοῦν λόγοσ σοι πᾶσ ὑπὲρ κείνησ ὅδε. καὶ σοῦ γε κἀμοῦ, καὶ θεῶν τῶν νερτέρων. ταύτην ποτ’ οὐκ ἔσθ’ ὡσ ἔτι ζῶσαν γαμεῖσ. ἣ δ’ οὖν θανεῖται καὶ θανοῦσ’ ὀλεῖ τινα. ἦ κἀπαπειλῶν ὧδ’ ἐπεξέρχει θρασύσ; τίσ δ’ ἔστ’ ἀπειλὴ πρὸσ κενὰσ γνώμασ λέγειν; κλαίων φρενώσεισ, ὢν φρενῶν αὐτὸσ κενόσ. εἰ μὴ πατὴρ ἦσθ’, εἶπον ἄν σ’ οὐκ εὖ φρονεῖν. γυναικὸσ ὢν δούλευμα μὴ κώτιλλέ με. βούλει λέγειν τι καὶ λέγων μηδὲν κλύειν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION