Sense

1. evil-speaking

Examples

• ὁ Πλάτων, λόγου βαρυτάτην ζημίαν τίνουσιν, ἐχθροὶ καὶ κακολόγοι καὶ κακοήθεις δοκοῦντες εἶναι. (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 17:1)
• τίνουσιν, ἐχθροὶ καὶ κακολόγοι καὶ κακοήθεις δοκοῦντες εἶναι. (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 5:1)
• "οὔτε γὰρ συνανθρωπίζετε οὔτε διαγινώσκετε οὐδένα τῶν ὁμιλούντων, αἰσθήσει τε πολλῷ ὑστεροῦντες ἀργῶς καὶ ἀφυλάκτως ζῆτε, λοιδόρου δὲ καὶ παμφάγου τοῦ ζῴου πεφυκότος, ἔτι δὲ ταλαιπώρου καὶ γυμνοῦ τὸν βίον, ἄμφω ταῦτα μελετᾶτε, κακολόγοι καὶ βοροὶ πρός τε τούτοις ἄνοικοι καὶ ἀνέστιοι βιοῦντες. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 9135)
• Ἔστι δὲ ἡ κακολογία ἀγωγὴ ψυχῆς εἰς τὸ χεῖρον ἐν λόγοις, ὁ δὲ κακολόγος τοιόσδε τις, οἱο῀ς ἐρωτηθείς: (Theophrastus, Characters, 1:1)
• κακολόγοι δὲ πολῖται. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 11 10:1)
• διόπερ οὐδὲ κακολόγος, οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν, εἰ μὴ δι ὕβριν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 91:4)

Similar forms

• κακολόγοι (6)
• κακολογεῖν (6)
• κακολογῶν (4)
• κακολογίαν (3)
• κακολόγος (2)
• κακολογίας (2)
• κακολογῆσαί (1)
• κακολογεῖ (1)
• κακολογήσεις (1)
• κακολογοῦσιν (1)
• κακολογῇ (1)
• κακολογήσας (1)
• κακολόγους (1)
• κακολογίης (1)
• κακολογία? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.