Etym.: The origin of βλας is uncertain: βλάξ and βλάπτω have both been suggested.

Sense

1. evil-speaking, slanderous
2. speaking blasphemy, blasphemous, a blasphemer

Examples

• Ὁ μὲν οὖν ἀνδροφόνος καὶ βλάσφημος τὰ χείριστα παθών, ὡς ἑτέρους διέθηκεν, ἐπὶ ξένης ἐν τοῖς ὄρεσιν οἰκτίστῳ μόρῳ κατέστρεψε τὸν βίον. (Septuagint, Liber Maccabees II 9:28)
• ὡς βλάσφημος ὁ ἐγκαταλιπὼν πατέρα, καὶ κεκατηραμένος ὑπὸ Κυρίου ὁ παροργίζων μητέρα αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Sirach 3:16)
• ὁ δὲ ἄνομος ὁ θύων μοι μόσχον ὡς ὁ ἀποκτένων κύνα, ὁ δὲ ἀναφέρων σεμίδαλιν ὡς αἷμα ὕειον, ὁ διδοὺς λίβανον εἰς μνημόσυνον ὡς βλάσφημος. καὶ αὐτοὶ ἐξελέξαντο τὰς ὁδοὺς αὐτῶν καὶ τὰ βδελύγματα αὐτῶν, ἃ ἡ ψυχὴ αὐτῶν ἠθέλησε, (Septuagint, Liber Isaiae 66:3)
• διδότω τὴν ἀξίαν βλάσφημος ὤν. (Lucian, Piscator, (no name) 1:7)
• βλάσφημος. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2:43)

Similar forms

• βλασφημίας (84)
• βλασφημεῖν (42)
• βλασφημίαν (30)
• βλασφημιῶν (23)
• βλάσφημον (20)
• βλάσφημα (11)
• βλασφημίαις (10)
• βλασφημία (10)
• βλασφημίαι (9)
• βλασφημῶν (9)
• βλασφημίᾳ (9)
• βλασφημήσας (6)
• βλάσφημος (5)
• βλασφήμους (4)
• βλασφημοῦσιν (4)
• βλασφημῆσαι (3)
• βλασφήμως (3)
• βλασφημοῦσι (3)
• βλασφημεῖ (2)
• βλασφημεῖτε (2)
• βλασφημῆται (2)
• βλασφημεῖς (2)
• βλασφημῶσιν (2)
• βλασφημῇ (2)
• βλασφήμοις (2)
• βλασφημεῖται (2)
• βλάσφημ (2)
• Βλασφημείτω (2)
• βλασφημήσῃ (2)
• βλασφημῇς (1)
• βλασφημοῖ (1)
• βλασφημότατα (1)
• βλασφημήσω (1)
• βλασφημοῦμαι (1)
• βλασφημοῖεν (1)
• βλασφημείσθω (1)
• βλασφήμου? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool