Sense

1. to exalt, magnify, to be in high repute
2. to be grave, solemn, to affect a grave and solemn air, to be proud, to pique oneself

Examples

• ἀσφάραγον σχῖνόν τε τεμὼν καὶ ὀρίγανον, ὃσ δὴ σεμνύνει τὸ τάριχον ὁμοῦ μιχθεὶσ κοριάννῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 77 2:4)
• ἤδη τότε λόγων καὶ σοφισμάτων καὶ στωμυλίασ παρεισρυείσησ εἰσ τὴν πόλιν ἤρχοντο σεμνύνειν τὰ τοιαῦτα. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 5 1:1)
• ἤδη τότε λόγων καὶ σοφισμάτων καὶ στωμυλίασ παρεισρυείσησ εἰσ τὴν πόλιν, ἤρχοντο σεμνύνειν τὰ τοιαῦτα. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 5 3:1)
• "ἀναγκαῖα πρὸσ γένεσιν ὄντα σεμνύνουσιν οὐ φαύλωσ οἱ νομοθέται καὶ κατευλογοῦσι πρὸσ τοὺσ πολλούσ· (Plutarch, Amatorius, section 4 2:2)
• "κόσμει σεαυτὴν καὶ σεμνύνου βασιλεῦσιν ἀτρώτοισ καὶ ἀναιμάκτοισ· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 2 2:5)

Similar forms

• σεμνύνων (17)
• σεμνύνεται (15)
• σεμνύνειν (14)
• σεμνύνομαι (5)
• σεμνύνεσθε (4)
• σεμνύνει (2)
• σεμνύνου (2)
• σεμνύνεις (2)
• σεμνύνομεν (2)
• σεμνύνηται (2)
• σεμνυνθείη (2)
• σεμνύνοντα (2)
• σεμνύνῃ (2)
• σεμνύνουσι (2)
• σεμνῦνον (1)
• σεμνύνηταί (1)
• σεμνύνετε (1)
• σεμνύναιτο (1)
• σεμνῦναι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.