Ancient Greek-English Dictionary Language

προπηλακίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προπηλακίζω προπηλακιῶ

Structure: προπηλακίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from ph=lac phlo/s

Sense

  1. to bespatter with mud or to trample in the mire, to treat with contumely, to abuse foully
  2. to throw in one's teeth

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπηλακίζω προπηλακίζεις προπηλακίζει
Dual προπηλακίζετον προπηλακίζετον
Plural προπηλακίζομεν προπηλακίζετε προπηλακίζουσιν*
SubjunctiveSingular προπηλακίζω προπηλακίζῃς προπηλακίζῃ
Dual προπηλακίζητον προπηλακίζητον
Plural προπηλακίζωμεν προπηλακίζητε προπηλακίζωσιν*
OptativeSingular προπηλακίζοιμι προπηλακίζοις προπηλακίζοι
Dual προπηλακίζοιτον προπηλακιζοίτην
Plural προπηλακίζοιμεν προπηλακίζοιτε προπηλακίζοιεν
ImperativeSingular προπηλάκιζε προπηλακιζέτω
Dual προπηλακίζετον προπηλακιζέτων
Plural προπηλακίζετε προπηλακιζόντων, προπηλακιζέτωσαν
Infinitive προπηλακίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προπηλακιζων προπηλακιζοντος προπηλακιζουσα προπηλακιζουσης προπηλακιζον προπηλακιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπηλακίζομαι προπηλακίζει, προπηλακίζῃ προπηλακίζεται
Dual προπηλακίζεσθον προπηλακίζεσθον
Plural προπηλακιζόμεθα προπηλακίζεσθε προπηλακίζονται
SubjunctiveSingular προπηλακίζωμαι προπηλακίζῃ προπηλακίζηται
Dual προπηλακίζησθον προπηλακίζησθον
Plural προπηλακιζώμεθα προπηλακίζησθε προπηλακίζωνται
OptativeSingular προπηλακιζοίμην προπηλακίζοιο προπηλακίζοιτο
Dual προπηλακίζοισθον προπηλακιζοίσθην
Plural προπηλακιζοίμεθα προπηλακίζοισθε προπηλακίζοιντο
ImperativeSingular προπηλακίζου προπηλακιζέσθω
Dual προπηλακίζεσθον προπηλακιζέσθων
Plural προπηλακίζεσθε προπηλακιζέσθων, προπηλακιζέσθωσαν
Infinitive προπηλακίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προπηλακιζομενος προπηλακιζομενου προπηλακιζομενη προπηλακιζομενης προπηλακιζομενον προπηλακιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπηλακίω προπηλακίεις προπηλακίει
Dual προπηλακίειτον προπηλακίειτον
Plural προπηλακίουμεν προπηλακίειτε προπηλακίουσιν*
OptativeSingular προπηλακίοιμι προπηλακίοις προπηλακίοι
Dual προπηλακίοιτον προπηλακιοίτην
Plural προπηλακίοιμεν προπηλακίοιτε προπηλακίοιεν
Infinitive προπηλακίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προπηλακιων προπηλακιουντος προπηλακιουσα προπηλακιουσης προπηλακιουν προπηλακιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προπηλακίουμαι προπηλακίει, προπηλακίῃ προπηλακίειται
Dual προπηλακίεισθον προπηλακίεισθον
Plural προπηλακιοῦμεθα προπηλακίεισθε προπηλακίουνται
OptativeSingular προπηλακιοίμην προπηλακίοιο προπηλακίοιτο
Dual προπηλακίοισθον προπηλακιοίσθην
Plural προπηλακιοίμεθα προπηλακίοισθε προπηλακίοιντο
Infinitive προπηλακίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προπηλακιουμενος προπηλακιουμενου προπηλακιουμενη προπηλακιουμενης προπηλακιουμενον προπηλακιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδετέραν μὲν οὖν ἐπαινετέον ὁ δὲ δημαγωγῶν καὶ χαριζόμενοσ τῶν ὅπωσ οὐ δόξουσι δημαγωγεῖν προπηλακιζόντων τοὺσ πολλοὺσ ἀμεμπτότεροσ· (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 1 4:1)
  • ἄτρεπτοσ δὲ πρὸσ τὸ κακῶσ ἀκούειν καὶ ἀπαθὴσ ὢν ὀλιγωρίᾳ δόξησ, ἣν ἀναισχυντίαν καὶ ἀπόνοιαν οὖσαν εὐτολμίαν ἔνιοι καὶ ἀνδρείαν καλοῦσιν, οὐδενὶ μὲν ἤρεσκεν, ἐχρῆτο δ’ αὐτῷ πολλάκισ ὁ δῆμοσ ἐπιθυμῶν προπηλακίζειν τοὺσ ἐν ἀξιώματι καὶ συκοφαντεῖν. (Plutarch, , chapter 13 3:1)
  • "ἐχθὲσ γάρ, ὦ ἑταῖρε, καὶ πρῴην μετὰ τὰσ ἀποδύσεισ καὶ ἀπογυμνώσεισ τῶν νέων παραδὺσ εἰσ τὰ γυμνάσια καὶ προσανατριβόμενοσ ἡσυχῆ καὶ προσεμβαλών, εἶτα κατὰ μικρὸν ἐν ταῖσ παλαίστραισ πτεροφυήσασ οὐκέτι καθεκτὸσ ἐστιν, ἀλλὰ λοιδορεῖ καὶ προπηλακίζει τὸν γαμήλιον ἐκεῖνον καὶ συνεργὸν ἀθανασίασ τῷ θνητῷ γένει, σβεννυμένην ἡμῶν τὴν φύσιν εὐθὺσ ἐξανάπτοντα διὰ τῶν γενέσεων. (Plutarch, Amatorius, section 514)
  • φησὶν ὁ Πλάτων ἐν η’ Πολιτείασ, "ἐλευθερίασ διψήσασα κακῶν οἰνοχόων προστατούντων τύχῃ καὶ πορρωτέρω τοῦ δέοντοσ ἀκράτου αὐτῆσ μεθυσθῇ, τοὺσ ἄρχοντασ δή, ἂν μὴ πάνυ πρᾷοι ὦσι καὶ πολλὴν παρέχωσι τὴν ἐλευθερίαν, κολάζει αἰτιωμένη ὡσ μιαρούσ τε καὶ ὀλιγαρχικούσ, τοὺσ δὲ κατηκόουσ τῶν ἀρχόντων προπηλακίζει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 61 4:8)
  • "ἣν γὰρ πάντεσ ᾔδεσαν κοινῆσ δαπάνησ κοινὴν τοῖσ βουλομένοισ γιγνομένην, ταύτησ ἐτόλμησεν ὁ φίλοσ εἶναι σοῦ φάσκων ἱερὸν καί τέμενοσ ἱδρύσασθαι καὶ προσαγορεῦσαι τὸν ναὸν καὶ τὸν βωμὸν Πυθιονίκησ Ἀφροδίτησ, ἅμα τῆσ τε παρὰ θεῶν τιμωρίασ καταφρονῶν καὶ τὰσ σὰσ τιμὰσ προπηλακίζειν ἐπιχειρῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 67 3:3)

Synonyms

  1. to throw in one's teeth

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION