προπηλακίζω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
προπηλακίζω
προπηλακιῶ
Structure:
προπηλακίζ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to bespatter with mud or to trample in the mire, to treat with contumely, to abuse foully
- to throw in one's teeth
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐδετέραν μὲν οὖν ἐπαινετέον ὁ δὲ δημαγωγῶν καὶ χαριζόμενοσ τῶν ὅπωσ οὐ δόξουσι δημαγωγεῖν προπηλακιζόντων τοὺσ πολλοὺσ ἀμεμπτότεροσ· (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 1 4:1)
- ἄτρεπτοσ δὲ πρὸσ τὸ κακῶσ ἀκούειν καὶ ἀπαθὴσ ὢν ὀλιγωρίᾳ δόξησ, ἣν ἀναισχυντίαν καὶ ἀπόνοιαν οὖσαν εὐτολμίαν ἔνιοι καὶ ἀνδρείαν καλοῦσιν, οὐδενὶ μὲν ἤρεσκεν, ἐχρῆτο δ’ αὐτῷ πολλάκισ ὁ δῆμοσ ἐπιθυμῶν προπηλακίζειν τοὺσ ἐν ἀξιώματι καὶ συκοφαντεῖν. (Plutarch, , chapter 13 3:1)
- "ἐχθὲσ γάρ, ὦ ἑταῖρε, καὶ πρῴην μετὰ τὰσ ἀποδύσεισ καὶ ἀπογυμνώσεισ τῶν νέων παραδὺσ εἰσ τὰ γυμνάσια καὶ προσανατριβόμενοσ ἡσυχῆ καὶ προσεμβαλών, εἶτα κατὰ μικρὸν ἐν ταῖσ παλαίστραισ πτεροφυήσασ οὐκέτι καθεκτὸσ ἐστιν, ἀλλὰ λοιδορεῖ καὶ προπηλακίζει τὸν γαμήλιον ἐκεῖνον καὶ συνεργὸν ἀθανασίασ τῷ θνητῷ γένει, σβεννυμένην ἡμῶν τὴν φύσιν εὐθὺσ ἐξανάπτοντα διὰ τῶν γενέσεων. (Plutarch, Amatorius, section 514)
- φησὶν ὁ Πλάτων ἐν η’ Πολιτείασ, "ἐλευθερίασ διψήσασα κακῶν οἰνοχόων προστατούντων τύχῃ καὶ πορρωτέρω τοῦ δέοντοσ ἀκράτου αὐτῆσ μεθυσθῇ, τοὺσ ἄρχοντασ δή, ἂν μὴ πάνυ πρᾷοι ὦσι καὶ πολλὴν παρέχωσι τὴν ἐλευθερίαν, κολάζει αἰτιωμένη ὡσ μιαρούσ τε καὶ ὀλιγαρχικούσ, τοὺσ δὲ κατηκόουσ τῶν ἀρχόντων προπηλακίζει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 61 4:8)
- "ἣν γὰρ πάντεσ ᾔδεσαν κοινῆσ δαπάνησ κοινὴν τοῖσ βουλομένοισ γιγνομένην, ταύτησ ἐτόλμησεν ὁ φίλοσ εἶναι σοῦ φάσκων ἱερὸν καί τέμενοσ ἱδρύσασθαι καὶ προσαγορεῦσαι τὸν ναὸν καὶ τὸν βωμὸν Πυθιονίκησ Ἀφροδίτησ, ἅμα τῆσ τε παρὰ θεῶν τιμωρίασ καταφρονῶν καὶ τὰσ σὰσ τιμὰσ προπηλακίζειν ἐπιχειρῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 67 3:3)
Synonyms
-
to throw in one's teeth
- ἐμφορέω (to object to, throw in one's teeth)
- παραβάλλω (to cast in one's teeth)
- προφέρω (to throw, in his teeth, to throw in one's teeth)