Sense

1. a fault, trespass

Examples

• ἐὰν δὲ μὴ ᾖ τῷ ἀνθρώπῳ ὁ ἀγχιστεύων, ὥστε ἀποδοῦναι αὐτῷ τὸ πλημμέλημα πρὸς αὐτόν, τὸ πλημμέλημα τὸ ἀποδιδόμενον Κυρίῳ τῷ ἱερεῖ ἔσται, πλὴν τοῦ κριοῦ τοῦ ἱλασμοῦ, δι οὗ ἐξιλάσεται ἐν αὐτῷ περὶ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Numeri 5:8)
• τάδε λέγει Κύριος. τί εὕροσαν οἱ πατέρες ὑμῶν ἐν ἐμοὶ πλημμέλημα, ὅτι ἀπέστησαν μακρὰν ἀπ ἐμοῦ καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω τῶν ματαίων καὶ ἐματαιώθησαν; (Septuagint, Liber Ieremiae 2:4)
• ἐδόκει τε ἀσέβημα ἑαυτῆς καὶ πλημμέλημα τοῦτο δόξειν, εἰ ὑπομένοι τῇ ἐν Κνίδῳ καὶ τῇ ἐν κήποις ὁμοία λέγεσθαι: (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 8:2)
• ^ τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἀκούων οὐδὲν πλημμέλημα ἐνεώρων ^ τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ ἐκείνη ἐπεσημήνατο, καὶ αὐτὸς ἄρχομαι τὰ ὅμοια γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν, καὶ παραπλήσιόν τι ἔπαθον οἷς ἐπὶ τῶν ὁρωμένων πάσχομεν: (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 12:5)

Similar forms

• πλημμελήσῃ (10)
• πλημμέλημα (8)
• πλημμελήματα (5)
• πλημμελημάτων (4)
• πλημμελής (4)
• πλημμελήσουσι (3)
• πλημμελήσει (2)
• πλημμελήσομεν (2)
• πλημμελήσας (2)
• πλημμελήσαντα (2)
• πλημμελῇς (1)
• πλημμελήσωσιν (1)
• πλημμελήσασα (1)
• πλημμελῆ (1)
• πλημμελῆσαί (1)
• πλημμελήσεως (1)
• πλημμελήσασιν (1)
• πλημμελήσωσι (1)
• πλημμελήσῃς (1)
• πλημμελῆσαι (1)
• πλημμελήσειν (1)
• πλημμεληθέντα (1)
• πλημμελήσασαν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.