συντεταμένως
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
συντεταμένως
Etym.: adverb from part. perf. pass. of suntei/nw
Sense
- earnestly, eagerly, vigorously
- ἀσπάζομαι δ’ ὁτιὴ προθύμωσ ἥκετε καὶ συντεταμένωσ κοὐ κατεβλακευμένωσ. (Aristophanes, Plutus, Episode1)
- ὅθεν ὁ δίων συντεταμένωσ ἐδεῖτο ἡμῶν τῇ μεταπέμψει μὴ ἀπειθεῖν. (Plato, Epistles, Letter 7 97:5)
- ἅτε οὖν οἶμαι φιλότιμοι ὄντεσ καὶ σφοδροὶ καὶ πολλοί, καὶ συντεταμένωσ καὶ πιθανῶσ λέγοντεσ περὶ ἐμοῦ, ἐμπεπλήκασιν ὑμῶν τὰ ὦτα καὶ πάλαι καὶ σφοδρῶσ διαβάλλοντεσ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 52:3)
- τοῖσ γε μέντοι ἐπιμελεῖσθαι δυναμένοισ καὶ συντεταμένωσ γεωργοῦσιν ἁνυτικωτάτην χρημάτισιν ἀπὸ γεωργίασ καὶ αὐτὸσ ἐπετήδευσε καὶ ἐμὲ ἐδίδαξεν ὁ πατήρ. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 20 23:1)
- ἆρ’ οὖν ἐννοήσασ τὸ τοιόνδε εἴρηκασ ὃ λέγεισ νῦν, ὡσ αἱ πολλαὶ τέχναι, καὶ ὅσοι περὶ ταῦτα πεπόνηνται, πρῶτον μὲν δόξαισ χρῶνται καὶ τὰ περὶ δόξαν ζητοῦσι συντεταμένωσ; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 288:2)