Ancient Greek-English Dictionary Language

συναποικίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναποικίζω συναποικιῶ

Structure: συν (Prefix) + ἀποικίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go as, together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναποικίζω συναποικίζεις συναποικίζει
Dual συναποικίζετον συναποικίζετον
Plural συναποικίζομεν συναποικίζετε συναποικίζουσιν*
SubjunctiveSingular συναποικίζω συναποικίζῃς συναποικίζῃ
Dual συναποικίζητον συναποικίζητον
Plural συναποικίζωμεν συναποικίζητε συναποικίζωσιν*
OptativeSingular συναποικίζοιμι συναποικίζοις συναποικίζοι
Dual συναποικίζοιτον συναποικιζοίτην
Plural συναποικίζοιμεν συναποικίζοιτε συναποικίζοιεν
ImperativeSingular συναποίκιζε συναποικιζέτω
Dual συναποικίζετον συναποικιζέτων
Plural συναποικίζετε συναποικιζόντων, συναποικιζέτωσαν
Infinitive συναποικίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποικιζων συναποικιζοντος συναποικιζουσα συναποικιζουσης συναποικιζον συναποικιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναποικίζομαι συναποικίζει, συναποικίζῃ συναποικίζεται
Dual συναποικίζεσθον συναποικίζεσθον
Plural συναποικιζόμεθα συναποικίζεσθε συναποικίζονται
SubjunctiveSingular συναποικίζωμαι συναποικίζῃ συναποικίζηται
Dual συναποικίζησθον συναποικίζησθον
Plural συναποικιζώμεθα συναποικίζησθε συναποικίζωνται
OptativeSingular συναποικιζοίμην συναποικίζοιο συναποικίζοιτο
Dual συναποικίζοισθον συναποικιζοίσθην
Plural συναποικιζοίμεθα συναποικίζοισθε συναποικίζοιντο
ImperativeSingular συναποικίζου συναποικιζέσθω
Dual συναποικίζεσθον συναποικιζέσθων
Plural συναποικίζεσθε συναποικιζέσθων, συναποικιζέσθωσαν
Infinitive συναποικίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποικιζομενος συναποικιζομενου συναποικιζομενη συναποικιζομενης συναποικιζομενον συναποικιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναποικίω συναποικίεις συναποικίει
Dual συναποικίειτον συναποικίειτον
Plural συναποικίουμεν συναποικίειτε συναποικίουσιν*
OptativeSingular συναποικίοιμι συναποικίοις συναποικίοι
Dual συναποικίοιτον συναποικιοίτην
Plural συναποικίοιμεν συναποικίοιτε συναποικίοιεν
Infinitive συναποικίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποικιων συναποικιουντος συναποικιουσα συναποικιουσης συναποικιουν συναποικιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναποικίουμαι συναποικίει, συναποικίῃ συναποικίειται
Dual συναποικίεισθον συναποικίεισθον
Plural συναποικιοῦμεθα συναποικίεισθε συναποικίουνται
OptativeSingular συναποικιοίμην συναποικίοιο συναποικίοιτο
Dual συναποικίοισθον συναποικιοίσθην
Plural συναποικιοίμεθα συναποικίοισθε συναποικίοιντο
Infinitive συναποικίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποικιουμενος συναποικιουμενου συναποικιουμενη συναποικιουμενης συναποικιουμενον συναποικιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to go as

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION