Ancient Greek-English Dictionary Language

συνανασπάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνανασπάω συνανασπάσω

Structure: συν (Prefix) + ἀνα (Prefix) + σπά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to draw up together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανάσπω συνανάσπᾳς συνανάσπᾳ
Dual συνανάσπᾱτον συνανάσπᾱτον
Plural συνανάσπωμεν συνανάσπᾱτε συνανάσπωσιν*
SubjunctiveSingular συνανάσπω συνανάσπῃς συνανάσπῃ
Dual συνανάσπητον συνανάσπητον
Plural συνανάσπωμεν συνανάσπητε συνανάσπωσιν*
OptativeSingular συνανάσπῳμι συνανάσπῳς συνανάσπῳ
Dual συνανάσπῳτον συνανασπῷτην
Plural συνανάσπῳμεν συνανάσπῳτε συνανάσπῳεν
ImperativeSingular συνανάσπᾱ συνανασπᾶτω
Dual συνανάσπᾱτον συνανασπᾶτων
Plural συνανάσπᾱτε συνανασπῶντων, συνανασπᾶτωσαν
Infinitive συνανάσπᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανασπων συνανασπωντος συνανασπωσα συνανασπωσης συνανασπων συνανασπωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανάσπωμαι συνανάσπᾳ συνανάσπᾱται
Dual συνανάσπᾱσθον συνανάσπᾱσθον
Plural συνανασπῶμεθα συνανάσπᾱσθε συνανάσπωνται
SubjunctiveSingular συνανάσπωμαι συνανάσπῃ συνανάσπηται
Dual συνανάσπησθον συνανάσπησθον
Plural συνανασπώμεθα συνανάσπησθε συνανάσπωνται
OptativeSingular συνανασπῷμην συνανάσπῳο συνανάσπῳτο
Dual συνανάσπῳσθον συνανασπῷσθην
Plural συνανασπῷμεθα συνανάσπῳσθε συνανάσπῳντο
ImperativeSingular συνανάσπω συνανασπᾶσθω
Dual συνανάσπᾱσθον συνανασπᾶσθων
Plural συνανάσπᾱσθε συνανασπᾶσθων, συνανασπᾶσθωσαν
Infinitive συνανάσπᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανασπωμενος συνανασπωμενου συνανασπωμενη συνανασπωμενης συνανασπωμενον συνανασπωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανασπάσω συνανασπάσεις συνανασπάσει
Dual συνανασπάσετον συνανασπάσετον
Plural συνανασπάσομεν συνανασπάσετε συνανασπάσουσιν*
OptativeSingular συνανασπάσοιμι συνανασπάσοις συνανασπάσοι
Dual συνανασπάσοιτον συνανασπασοίτην
Plural συνανασπάσοιμεν συνανασπάσοιτε συνανασπάσοιεν
Infinitive συνανασπάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανασπασων συνανασπασοντος συνανασπασουσα συνανασπασουσης συνανασπασον συνανασπασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανασπάσομαι συνανασπάσει, συνανασπάσῃ συνανασπάσεται
Dual συνανασπάσεσθον συνανασπάσεσθον
Plural συνανασπασόμεθα συνανασπάσεσθε συνανασπάσονται
OptativeSingular συνανασπασοίμην συνανασπάσοιο συνανασπάσοιτο
Dual συνανασπάσοισθον συνανασπασοίσθην
Plural συνανασπασοίμεθα συνανασπάσοισθε συνανασπάσοιντο
Infinitive συνανασπάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανασπασομενος συνανασπασομενου συνανασπασομενη συνανασπασομενης συνανασπασομενον συνανασπασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to draw up together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION