Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναβαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναναβαίνω

Structure: συν (Prefix) + ἀνα (Prefix) + βαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go up with or together, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναβαίνω συναναβαίνεις συναναβαίνει
Dual συναναβαίνετον συναναβαίνετον
Plural συναναβαίνομεν συναναβαίνετε συναναβαίνουσιν*
SubjunctiveSingular συναναβαίνω συναναβαίνῃς συναναβαίνῃ
Dual συναναβαίνητον συναναβαίνητον
Plural συναναβαίνωμεν συναναβαίνητε συναναβαίνωσιν*
OptativeSingular συναναβαίνοιμι συναναβαίνοις συναναβαίνοι
Dual συναναβαίνοιτον συναναβαινοίτην
Plural συναναβαίνοιμεν συναναβαίνοιτε συναναβαίνοιεν
ImperativeSingular συναναβαίνε συναναβαινέτω
Dual συναναβαίνετον συναναβαινέτων
Plural συναναβαίνετε συναναβαινόντων, συναναβαινέτωσαν
Infinitive συναναβαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναβαινων συναναβαινοντος συναναβαινουσα συναναβαινουσης συναναβαινον συναναβαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναβαίνομαι συναναβαίνει, συναναβαίνῃ συναναβαίνεται
Dual συναναβαίνεσθον συναναβαίνεσθον
Plural συναναβαινόμεθα συναναβαίνεσθε συναναβαίνονται
SubjunctiveSingular συναναβαίνωμαι συναναβαίνῃ συναναβαίνηται
Dual συναναβαίνησθον συναναβαίνησθον
Plural συναναβαινώμεθα συναναβαίνησθε συναναβαίνωνται
OptativeSingular συναναβαινοίμην συναναβαίνοιο συναναβαίνοιτο
Dual συναναβαίνοισθον συναναβαινοίσθην
Plural συναναβαινοίμεθα συναναβαίνοισθε συναναβαίνοιντο
ImperativeSingular συναναβαίνου συναναβαινέσθω
Dual συναναβαίνεσθον συναναβαινέσθων
Plural συναναβαίνεσθε συναναβαινέσθων, συναναβαινέσθωσαν
Infinitive συναναβαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναβαινομενος συναναβαινομενου συναναβαινομενη συναναβαινομενης συναναβαινομενον συναναβαινομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναβήσω συναναβήσεις συναναβήσει
Dual συναναβήσετον συναναβήσετον
Plural συναναβήσομεν συναναβήσετε συναναβήσουσιν*
OptativeSingular συναναβήσοιμι συναναβήσοις συναναβήσοι
Dual συναναβήσοιτον συναναβησοίτην
Plural συναναβήσοιμεν συναναβήσοιτε συναναβήσοιεν
Infinitive συναναβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναβησων συναναβησοντος συναναβησουσα συναναβησουσης συναναβησον συναναβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναβήσομαι συναναβήσει, συναναβήσῃ συναναβήσεται
Dual συναναβήσεσθον συναναβήσεσθον
Plural συναναβησόμεθα συναναβήσεσθε συναναβήσονται
OptativeSingular συναναβησοίμην συναναβήσοιο συναναβήσοιτο
Dual συναναβήσοισθον συναναβησοίσθην
Plural συναναβησοίμεθα συναναβήσοισθε συναναβήσοιντο
Infinitive συναναβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναβησομενος συναναβησομενου συναναβησομενη συναναβησομενης συναναβησομενον συναναβησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συναναβαίνει γὰρ καὶ συνταπεινοῦται τῷ ποταμῷ τὸ ἐν τῷ φρέατι ὕδωρ. (Strabo, Geography, book 17, chapter 1 95:3)

Synonyms

  1. to go up with or together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION