ἀραρότως
Adverb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀραρότως
Etym.: a)ra_rw/s, perf. part. of a)rari/skw
Sense
- compactly, closely, strongly
- ὁ δὲ ἐλεφαντάρχησ τὸ προσταγὲν ἀραρότωσ Ἕρμων συνετέλει. (Septuagint, Liber Maccabees III 5:4)
- ἐπεὶ δὲ σημαίνειν ἔμελλον ἀμφότεροι τὴν ἔφοδον, Πομπήϊοσ μὲν ἐκέλευσε τοὺσ ὁπλίτασ ἑστῶτασ ἐν προβολῇ καὶ μένοντασ ἀραρότωσ δέχεσθαι τὴν ἐπιδρομὴν τῶν πολεμίων, μέχρι ἂν ὑσσοῦ βολῆσ ἐντὸσ γένωνται. (Plutarch, Caesar, chapter 44 4:1)
- ἐγὼ δ’ ἐχῖνον μὲν οὐδένα Κυζικηνὸν ἢ Βυζάντιον, ἀλλὰ πάντασ ὁμοῦ παρέχομαι τοὺσ θαλαττίουσ, ὅταν αἴσθωνται μέλλοντα χειμῶνα καὶ σάλον, ἑρματιζομένουσ λιθιδίοισ, ὅπωσ μὴ περιτρέπωνται διὰ κουφότητα μηδ’ ἀποσύρωνται γενομένου κλύδωνοσ, ἀλλ’ ἐπιμένωσιν ἀραρότωσ τοῖσ πετριδίοισ. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 28 1:1)
- τῶνδ’ ἐφήλωται τορῶσ γόμφοσ διαμπάξ, ὡσ μένειν ἀραρότωσ. (Aeschylus, Suppliant Women, episode 1:9)
- ὁ δὲ Πομπήϊοσ ἀφ’ ἵππου τὴν παράταξιν ἐπισκοπῶν, ὡσ ἑώρα τοὺσ μὲν ἀντιπάλουσ μεθ’ ἡσυχίασ τὸν καιρὸν ἐν τάξει προσμένοντασ, τῆσ δ’ ὑφ’ αὑτῷ στρατιᾶσ τὸ πλεῖστον οὐκ ἀτρεμοῦν, ἀλλὰ κυμαῖνον ἀπειρίᾳ καὶ θορυβούμενον, ἔδεισε μὴ διασπασθῇ παντάπασιν ἐν ἀρχῇ τῆσ μάχησ, καὶ παράγγελμα τοῖσ προτεταγμένοισ ἔδωκεν ἑστῶτασ ἐν προβολῇ καὶ μένοντασ ἀραρότωσ δέχεσθαι τοὺσ πολεμίουσ, ὁ δὲ Καῖσαρ αἰτιᾶται τὸ στρατήγημα τοῦτο· (Plutarch, Pompey, chapter 69 4:1)