σαύνιον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
σαύνιον
Structure:
σαυνι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: Foreign word.
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δὲ ἱππέεσ αὐτοῖσιν ἀκόντια δύο ἔχουσιν, οἱᾶ τὰ σαύνια ἀκόντια, καὶ πέλτην σμικροτέρην τῶν πεζῶν. (Arrian, Indica, chapter 16 10:1)
- ἀλλ’ ἦν διατριβὴ τῶν μὲν βοώντων, τῶν δὲ μὴ συνιέντων, ἄχρι τισ ἐννοήσασ καὶ περιελὼν δρυὸσ φλοιὸν ἐνέγραψε πόρπῃ γράμματα φράζοντα τήν τε χρείαν καὶ τὴν τύχην τοῦ παιδόσ, εἶτα λίθῳ τὸν φλοιὸν περιελίξασ καὶ χρησάμενοσ οἱο͂ν ἑρ́ματι τῆσ βολῆσ ἀφῆκεν εἰσ τὸ πέραν ἔνιοι δέ φασι σαυνίῳ περιπήξαντασ ἀκοντίσαι τὸν φλοιόν. (Plutarch, chapter 2 5:1)
- οἱ δ’ ἄρα συμφρονήσαντεσ, ὡσ ἄμαχον εἰή χρῆμα, καὶ οὐκ ἂν ἕλοιεν αὐτὸν συστάδην, τῆσ μὲν ἐκ χειρὸσ ἀπείχοντο μάχησ, προσωτέρω δ’ ἀποστάντεσ ἔβαλλον οἱ μὲν σαυνίοισ, οἱ δὲ χερμάσιν, οἱ δὲ ξύλοισ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 26 6:1)
- αὐτόσ τε γὰρ ὁ Σίκκιοσ πολλὰσ εἶχε πληγὰσ τὰσ μὲν ὑπὸ χερμάδων, τὰσ δ’ ὑπὸ σαυνίων, τὰσ δ’ ὑπὸ μαχαιρῶν, καὶ ὁ ὑπασπιστήσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 27 7:2)
- οἱ δ’ ὑπ’ ἐκείνων ἀνῃρημένοι πάντεσ μαχαιρῶν ἢ χερμάδων ἢ σαυνίων, βέλουσ δὲ οὐδεμίαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 27 7:3)
- ὁ δὲ Πέρσησ νομίσασ παρὰ τῶν θεῶν αὐτῷ δεδόσθαι τὸν τῆσ μονομαχίασ καιρόν, εἰ συμβήσεται διὰ τῆσ ἰδίασ ἀνδραγαθίασ ἐλευθερωθῆναι τῶν μεγίστων φόβων τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν περιβόητον Ἀλεξάνδρου τόλμαν ταῖσ ἰδίαισ χερσὶ καταλυθῆναι καὶ τὴν τῶν Περσῶν δόξαν μὴ καταισχυνθῆναι φθάνει βαλὼν τὸ σαυνίον ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ οὕτω μετὰ σφοδρᾶσ εἰσπεσὼν ῥύμησ καὶ βιαίωσ τὸ δόρυ ὠσάμενοσ διαρρήξασ τε τήν τε ἀσπίδα Ἀλεξάνδρου καὶ τὴν δεξιὰν ἐπωμίδα διήλασε διὰ τοῦ θώρακοσ. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 19 10:2)
- καὶ πηγὴ Βουλίοισ ἐστὶ καλουμένη Σαύνιον. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 37 6:7)
- ὁπλισμὸν δ’ εἶναι τόξον καὶ οἰστοὺσ τριπήχεισ, ἢ σαύνιον, καὶ πέλτην καὶ μάχαιραν πλατεῖαν τρίπηχυν· (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 132:7)