Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θείνω θενῶ ἔθεινα

Structure: θείν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: aor1 e)/qeina; the other moods are taken from an aor2 e)/qenon which does not occur in ind.

Sense

  1. to strike, wound
  2. I slay, kill

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θείνω θείνεις θείνει
Dual θείνετον θείνετον
Plural θείνομεν θείνετε θείνουσιν*
SubjunctiveSingular θείνω θείνῃς θείνῃ
Dual θείνητον θείνητον
Plural θείνωμεν θείνητε θείνωσιν*
OptativeSingular θείνοιμι θείνοις θείνοι
Dual θείνοιτον θεινοίτην
Plural θείνοιμεν θείνοιτε θείνοιεν
ImperativeSingular θείνε θεινέτω
Dual θείνετον θεινέτων
Plural θείνετε θεινόντων, θεινέτωσαν
Infinitive θείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεινων θεινοντος θεινουσα θεινουσης θεινον θεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θείνομαι θείνει, θείνῃ θείνεται
Dual θείνεσθον θείνεσθον
Plural θεινόμεθα θείνεσθε θείνονται
SubjunctiveSingular θείνωμαι θείνῃ θείνηται
Dual θείνησθον θείνησθον
Plural θεινώμεθα θείνησθε θείνωνται
OptativeSingular θεινοίμην θείνοιο θείνοιτο
Dual θείνοισθον θεινοίσθην
Plural θεινοίμεθα θείνοισθε θείνοιντο
ImperativeSingular θείνου θεινέσθω
Dual θείνεσθον θεινέσθων
Plural θείνεσθε θεινέσθων, θεινέσθωσαν
Infinitive θείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεινομενος θεινομενου θεινομενη θεινομενης θεινομενον θεινομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θενῶ θενεῖς θενεῖ
Dual θενεῖτον θενεῖτον
Plural θενοῦμεν θενεῖτε θενοῦσιν*
OptativeSingular θενοῖμι θενοῖς θενοῖ
Dual θενοῖτον θενοίτην
Plural θενοῖμεν θενοῖτε θενοῖεν
Infinitive θενεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
θενων θενουντος θενουσα θενουσης θενουν θενουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θενοῦμαι θενεῖ, θενῇ θενεῖται
Dual θενεῖσθον θενεῖσθον
Plural θενούμεθα θενεῖσθε θενοῦνται
OptativeSingular θενοίμην θενοῖο θενοῖτο
Dual θενοῖσθον θενοίσθην
Plural θενοίμεθα θενοῖσθε θενοῖντο
Infinitive θενεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θενουμενος θενουμενου θενουμενη θενουμενης θενουμενον θενουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓θεινον έ̓θεινες έ̓θεινεν*
Dual ἐθείνετον ἐθεινέτην
Plural ἐθείνομεν ἐθείνετε έ̓θεινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεινόμην ἐθείνου ἐθείνετο
Dual ἐθείνεσθον ἐθεινέσθην
Plural ἐθεινόμεθα ἐθείνεσθε ἐθείνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓θεινα έ̓θεινας έ̓θεινεν*
Dual ἐθείνατον ἐθεινάτην
Plural ἐθείναμεν ἐθείνατε έ̓θειναν
SubjunctiveSingular θείνω θείνῃς θείνῃ
Dual θείνητον θείνητον
Plural θείνωμεν θείνητε θείνωσιν*
OptativeSingular θείναιμι θείναις θείναι
Dual θείναιτον θειναίτην
Plural θείναιμεν θείναιτε θείναιεν
ImperativeSingular θείνον θεινάτω
Dual θείνατον θεινάτων
Plural θείνατε θεινάντων
Infinitive θείναι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεινᾱς θειναντος θεινᾱσα θεινᾱσης θειναν θειναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεινάμην ἐθείνω ἐθείνατο
Dual ἐθείνασθον ἐθεινάσθην
Plural ἐθεινάμεθα ἐθείνασθε ἐθείναντο
SubjunctiveSingular θείνωμαι θείνῃ θείνηται
Dual θείνησθον θείνησθον
Plural θεινώμεθα θείνησθε θείνωνται
OptativeSingular θειναίμην θείναιο θείναιτο
Dual θείναισθον θειναίσθην
Plural θειναίμεθα θείναισθε θείναιντο
ImperativeSingular θείναι θεινάσθω
Dual θείνασθον θεινάσθων
Plural θείνασθε θεινάσθων
Infinitive θείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θειναμενος θειναμενου θειναμενη θειναμενης θειναμενον θειναμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἀρτεμβάρησ δὲ μυρίασ ἵππου βραβεὺσ στύφλουσ παρ’ ἀκτὰσ θείνεται Σιληνιῶν. (Aeschylus, Persians, episode8)
  • θείνει δ’ ὀνείδει μάντιν Οἰκλείδην σοφόν, σαίνειν μόρον τε καὶ μάχην ἀψυχίᾳ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode8)
  • "ξεῖν’, εἴ σ’ ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸσ ἀγήνωρ τοῦτον ἀλέξασθαι, τῶν δ’ ἄλλων μή τιν’ Ἀχαιῶν δείδιθ’, ἐπεὶ πλεόνεσσι μαχήσεται ὅσ κέ σε θείνῃ· (Homer, Odyssey, Book 18 12:1)

Synonyms

  1. to strike

  2. I slay

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION