Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

δαμάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δαμάζω δαμάσω ἐδάμασα δεδάμακα δέδμημαι ἐδαμάσθην

Structure: δαμάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root DAM

Sense

I tame, subdue, control
(of women) I give in marriage, violate, have sex with
I subdue, conquer, rule over
I kill
I overpower

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δαμάζω	δαμάζεις	δαμάζει
	Dual		δαμάζετον	δαμάζετον
	Plural	δαμάζομεν	δαμάζετε	δαμάζουσιν*
Subjunctive	Singular	δαμάζω	δαμάζῃς	δαμάζῃ
	Dual		δαμάζητον	δαμάζητον
	Plural	δαμάζωμεν	δαμάζητε	δαμάζωσιν*
Optative	Singular	δαμάζοιμι	δαμάζοις	δαμάζοι
	Dual		δαμάζοιτον	δαμαζοίτην
	Plural	δαμάζοιμεν	δαμάζοιτε	δαμάζοιεν
Imperative	Singular		δάμαζε	δαμαζέτω
	Dual		δαμάζετον	δαμαζέτων
	Plural		δαμάζετε	δαμαζόντων, δαμαζέτωσαν
Infinitive		δαμάζειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμαζων δαμαζοντος	δαμαζουσα δαμαζουσης	δαμαζον δαμαζοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δαμάζομαι	δαμάζει, δαμάζῃ	δαμάζεται
	Dual		δαμάζεσθον	δαμάζεσθον
	Plural	δαμαζόμεθα	δαμάζεσθε	δαμάζονται
Subjunctive	Singular	δαμάζωμαι	δαμάζῃ	δαμάζηται
	Dual		δαμάζησθον	δαμάζησθον
	Plural	δαμαζώμεθα	δαμάζησθε	δαμάζωνται
Optative	Singular	δαμαζοίμην	δαμάζοιο	δαμάζοιτο
	Dual		δαμάζοισθον	δαμαζοίσθην
	Plural	δαμαζοίμεθα	δαμάζοισθε	δαμάζοιντο
Imperative	Singular		δαμάζου	δαμαζέσθω
	Dual		δαμάζεσθον	δαμαζέσθων
	Plural		δαμάζεσθε	δαμαζέσθων, δαμαζέσθωσαν
Infinitive		δαμάζεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμαζομενος δαμαζομενου	δαμαζομενη δαμαζομενης	δαμαζομενον δαμαζομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δαμάσω	δαμάσεις	δαμάσει
	Dual		δαμάσετον	δαμάσετον
	Plural	δαμάσομεν	δαμάσετε	δαμάσουσιν*
Optative	Singular	δαμάσοιμι	δαμάσοις	δαμάσοι
	Dual		δαμάσοιτον	δαμασοίτην
	Plural	δαμάσοιμεν	δαμάσοιτε	δαμάσοιεν
Infinitive		δαμάσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμασων δαμασοντος	δαμασουσα δαμασουσης	δαμασον δαμασοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δαμάσομαι	δαμάσει, δαμάσῃ	δαμάσεται
	Dual		δαμάσεσθον	δαμάσεσθον
	Plural	δαμασόμεθα	δαμάσεσθε	δαμάσονται
Optative	Singular	δαμασοίμην	δαμάσοιο	δαμάσοιτο
	Dual		δαμάσοισθον	δαμασοίσθην
	Plural	δαμασοίμεθα	δαμάσοισθε	δαμάσοιντο
Infinitive		δαμάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμασομενος δαμασομενου	δαμασομενη δαμασομενης	δαμασομενον δαμασομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δαμασθήσομαι	δαμασθήσῃ	δαμασθήσεται
	Dual		δαμασθήσεσθον	δαμασθήσεσθον
	Plural	δαμασθησόμεθα	δαμασθήσεσθε	δαμασθήσονται
Optative	Singular	δαμασθησοίμην	δαμασθήσοιο	δαμασθήσοιτο
	Dual		δαμασθήσοισθον	δαμασθησοίσθην
	Plural	δαμασθησοίμεθα	δαμασθήσοισθε	δαμασθήσοιντο
Infinitive		δαμασθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμασθησομενος δαμασθησομενου	δαμασθησομενη δαμασθησομενης	δαμασθησομενον δαμασθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδάμαζον	ἐδάμαζες	ἐδάμαζεν*
	Dual		ἐδαμάζετον	ἐδαμαζέτην
	Plural	ἐδαμάζομεν	ἐδαμάζετε	ἐδάμαζον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδαμαζόμην	ἐδαμάζου	ἐδαμάζετο
	Dual		ἐδαμάζεσθον	ἐδαμαζέσθην
	Plural	ἐδαμαζόμεθα	ἐδαμάζεσθε	ἐδαμάζοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδάμασα	ἐδάμασας	ἐδάμασεν*
	Dual		ἐδαμάσατον	ἐδαμασάτην
	Plural	ἐδαμάσαμεν	ἐδαμάσατε	ἐδάμασαν
Subjunctive	Singular	δαμάσω	δαμάσῃς	δαμάσῃ
	Dual		δαμάσητον	δαμάσητον
	Plural	δαμάσωμεν	δαμάσητε	δαμάσωσιν*
Optative	Singular	δαμάσαιμι	δαμάσαις	δαμάσαι
	Dual		δαμάσαιτον	δαμασαίτην
	Plural	δαμάσαιμεν	δαμάσαιτε	δαμάσαιεν
Imperative	Singular		δάμασον	δαμασάτω
	Dual		δαμάσατον	δαμασάτων
	Plural		δαμάσατε	δαμασάντων
Infinitive		δαμάσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμασᾱς δαμασαντος	δαμασᾱσα δαμασᾱσης	δαμασαν δαμασαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδαμασάμην	ἐδαμάσω	ἐδαμάσατο
	Dual		ἐδαμάσασθον	ἐδαμασάσθην
	Plural	ἐδαμασάμεθα	ἐδαμάσασθε	ἐδαμάσαντο
Subjunctive	Singular	δαμάσωμαι	δαμάσῃ	δαμάσηται
	Dual		δαμάσησθον	δαμάσησθον
	Plural	δαμασώμεθα	δαμάσησθε	δαμάσωνται
Optative	Singular	δαμασαίμην	δαμάσαιο	δαμάσαιτο
	Dual		δαμάσαισθον	δαμασαίσθην
	Plural	δαμασαίμεθα	δαμάσαισθε	δαμάσαιντο
Imperative	Singular		δάμασαι	δαμασάσθω
	Dual		δαμάσασθον	δαμασάσθων
	Plural		δαμάσασθε	δαμασάσθων
Infinitive		δαμάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμασαμενος δαμασαμενου	δαμασαμενη δαμασαμενης	δαμασαμενον δαμασαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδαμάσθην	ἐδαμάσθης	ἐδαμάσθη
	Dual		ἐδαμάσθητον	ἐδαμασθήτην
	Plural	ἐδαμάσθημεν	ἐδαμάσθητε	ἐδαμάσθησαν
Subjunctive	Singular	δαμάσθω	δαμάσθῃς	δαμάσθῃ
	Dual		δαμάσθητον	δαμάσθητον
	Plural	δαμάσθωμεν	δαμάσθητε	δαμάσθωσιν*
Optative	Singular	δαμασθείην	δαμασθείης	δαμασθείη
	Dual		δαμασθείητον	δαμασθειήτην
	Plural	δαμασθείημεν	δαμασθείητε	δαμασθείησαν
Imperative	Singular		δαμάσθητι	δαμασθήτω
	Dual		δαμάσθητον	δαμασθήτων
	Plural		δαμάσθητε	δαμασθέντων
Infinitive		δαμασθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δαμασθεις δαμασθεντος	δαμασθεισα δαμασθεισης	δαμασθεν δαμασθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δεδάμακα	δεδάμακας	δεδάμακεν*
	Dual		δεδαμάκατον	δεδαμάκατον
	Plural	δεδαμάκαμεν	δεδαμάκατε	δεδαμάκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	δεδαμάκω	δεδαμάκῃς	δεδαμάκῃ
	Dual		δεδαμάκητον	δεδαμάκητον
	Plural	δεδαμάκωμεν	δεδαμάκητε	δεδαμάκωσιν*
Optative	Singular	δεδαμάκοιμι	δεδαμάκοις	δεδαμάκοι
	Dual		δεδαμάκοιτον	δεδαμακοίτην
	Plural	δεδαμάκοιμεν	δεδαμάκοιτε	δεδαμάκοιεν
Imperative	Singular		δεδάμακε	δεδαμακέτω
	Dual		δεδαμάκετον	δεδαμακέτων
	Plural		δεδαμάκετε	δεδαμακόντων
Infinitive		δεδαμακέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δεδαμακως δεδαμακοντος	δεδαμακυῑα δεδαμακυῑᾱς	δεδαμακον δεδαμακοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δέδμημαι	δέδμησαι	δέδμηται
	Dual		δέδμησθον	δέδμησθον
	Plural	δεδμήμεθα	δέδμησθε	δέδμηνται
Imperative	Singular		δέδμησο	δεδμήσθω
	Dual		δέδμησθον	δεδμήσθων
	Plural		δέδμησθε	δεδμήσθων
Infinitive		δέδμησθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δεδμημενος δεδμημενου	δεδμημενη δεδμημενης	δεδμημενον δεδμημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ βασιλεία τετάρτη, ἥτισ ἔσται ἰσχυρὰ ὡσ σίδηροσ. ὃν τρόπον ὁ σίδηροσ λεπτύνει καὶ δαμάζει πάντα, οὕτωσ πάντα λεπτυνεῖ καὶ δαμάσει. (Septuagint, Prophetia Danielis 2:40)
ἥδε γὰρ δαμάζεται ἑφθοῖσ προσώποισ ἰχθύων χειρουμένη, ἄγουσ1’ ὑπ’ αὐτὰ σώματ’ ἀρίστου πύλασ, ἀσύμβολον κλίνειν τ’ ἀναγκάζει φύσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 11 2:1)
τέκνον, φρόνημα τοῦ θανόντοσ οὐ δαμάζει πυρὸσ ἡ μαλερὰ γνάθοσ, φαίνει δ’ ὕστερον ὀργάσ· (Aeschylus, Libation Bearers, choral, strophe 21)
ὁσσίχον ἐστὶ τὸ τύμμα καὶ ἁλίκον ἄνδρα δαμάζει. (Theocritus, Idylls, 55)

Synonyms

I tame
- δαμνάω (I tame, subdue, control)
- δάμνημι (I tame, subdue, control)
- ἡμερόω (to clear, to tame by conquest, subdue)
I give in marriage
- δάμνημι ( I give in marriage, violate, have sex with)
- δαμνάω ( I give in marriage, violate, have sexual intercourse with)
- οἴφω (I have sex with)
- ἐνεργέω ( to have sex)
I subdue
- δαμνάω (I subdue, conquer, rule over)
- δάμνημι (I subdue, conquer, rule over)
- καταμάχομαι (to subdue, conquer)
- χειρόομαι (I conquer, overpower, subdue)
- αἰσυμνάω (to rule over)
- σκηπτροφορέω (to rule over)
I kill
- ἀποκτίννυμι (to kill)
- δαμνάω (I kill)
- δάμνημι (I kill)
- συναποκτείνω (to kill together)
- ἐπεναρίζω (to kill, over)
- προσαποκτείνω (to kill besides)
- συμφονεύω (to join, in killing)
- προαποκτείνω (to kill beforehand)
- ἀνταποκτείνω (to kill in return)
- ἐξεναρίζω (to kill, slay)
- σφάζω (to slay, kill)
- θείνω (I slay, kill)
- ἀποκτείνω (I kill, slay)
- κτείνω (to kill, slay)
- κατακόπτω (to kill, slay)
- καίνω (to kill, slay)
- ἐκτορέω (to kill by piercing)
- θύω (I kill, slaughter )
- πατάσσω (I slaughter, kill)
- ἀποϊστεύω (to kill with arrows)
- λαγοκτονέω (to kill hares)
- ἐξεναίρω (to kill outright)
- κατεναρίζω (to kill outright)
- μητροκτονέω (to kill one's mother)
- ἐπισφάζω (to kill after or besides)
I overpower
- δαμνάω (I overpower, overpower)
- δάμνημι (I overpower, overpower)
- προκαταλαμβάνω (to overpower before)
- ἁρπάζω (to seize, overpower)

Derived

καταδαμάζομαι (to subdue utterly)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

δαμάζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I tame

I give in marriage

I subdue

I kill

I overpower

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

δαμάζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I tame

I give in marriage

I subdue

I kill

I overpower

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어