Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφονεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμφονεύω συμφονεύσω

Structure: συμ (Prefix) + φονεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join, in killing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφονεύω συμφονεύεις συμφονεύει
Dual συμφονεύετον συμφονεύετον
Plural συμφονεύομεν συμφονεύετε συμφονεύουσιν*
SubjunctiveSingular συμφονεύω συμφονεύῃς συμφονεύῃ
Dual συμφονεύητον συμφονεύητον
Plural συμφονεύωμεν συμφονεύητε συμφονεύωσιν*
OptativeSingular συμφονεύοιμι συμφονεύοις συμφονεύοι
Dual συμφονεύοιτον συμφονευοίτην
Plural συμφονεύοιμεν συμφονεύοιτε συμφονεύοιεν
ImperativeSingular συμφόνευε συμφονευέτω
Dual συμφονεύετον συμφονευέτων
Plural συμφονεύετε συμφονευόντων, συμφονευέτωσαν
Infinitive συμφονεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφονευων συμφονευοντος συμφονευουσα συμφονευουσης συμφονευον συμφονευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφονεύομαι συμφονεύει, συμφονεύῃ συμφονεύεται
Dual συμφονεύεσθον συμφονεύεσθον
Plural συμφονευόμεθα συμφονεύεσθε συμφονεύονται
SubjunctiveSingular συμφονεύωμαι συμφονεύῃ συμφονεύηται
Dual συμφονεύησθον συμφονεύησθον
Plural συμφονευώμεθα συμφονεύησθε συμφονεύωνται
OptativeSingular συμφονευοίμην συμφονεύοιο συμφονεύοιτο
Dual συμφονεύοισθον συμφονευοίσθην
Plural συμφονευοίμεθα συμφονεύοισθε συμφονεύοιντο
ImperativeSingular συμφονεύου συμφονευέσθω
Dual συμφονεύεσθον συμφονευέσθων
Plural συμφονεύεσθε συμφονευέσθων, συμφονευέσθωσαν
Infinitive συμφονεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφονευομενος συμφονευομενου συμφονευομενη συμφονευομενης συμφονευομενον συμφονευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφόνευον συνεφόνευες συνεφόνευεν*
Dual συνεφονεύετον συνεφονευέτην
Plural συνεφονεύομεν συνεφονεύετε συνεφόνευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφονευόμην συνεφονεύου συνεφονεύετο
Dual συνεφονεύεσθον συνεφονευέσθην
Plural συνεφονευόμεθα συνεφονεύεσθε συνεφονεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ μὲν οὖν σοι καὶ συνεκπονεῖν θέλω, καὶ συμφονεύειν παῖδ’ ἐπεισελθὼν δόμουσ οὗ δαῖθ’ ὁπλίζει, καὶ τροφεῖα δεσπόταισ ἀποδοὺσ θανεῖν τε ζῶν τε φέγγοσ εἰσορᾶν. (Euripides, Ion, episode, iambic 3:9)
  • ἐχθρὸν δ’ ἐπ’ ἄνδρα στεῖχε δεσποτῶν μέτα, καὶ συμφόνευε καὶ συνεξαίρει δόμων. (Euripides, Ion, episode, lyric 5:47)

Synonyms

  1. to join

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION