Euripides, Hecuba, episode 4:

καλῶς μὲν εἶπας, θύγατερ, ἀλλὰ τῷ καλῷ λύπη πρόσεστιν.? εἰ δὲ δεῖ τῷ Πηλέως χάριν γενέσθαι παιδὶ καὶ ψόγον φυγεῖν ὑμᾶς, Ὀδυσσεῦ, τήνδε μὲν μὴ κτείνετε, ἡμᾶς δ ἄγοντες πρὸς πυρὰν Ἀχιλλέως κεντεῖτε, μὴ φείδεσθ: ἐγὼ ᾿´τεκον Πάριν, ὃς παῖδα Θέτιδος ὤλεσεν τόξοις βαλών. οὐ ς, ὦ γεραιά, κατθανεῖν Ἀχιλλέως φάντασμ Ἀχαιούς, ἀλλὰ τήνδ, ᾐτήσατο. ὑμεῖς δέ μ ἀλλὰ θυγατρὶ συμφονεύσατε, καὶ δὶς τόσον πῶμ αἵματος γενήσεται γαίᾳ νεκρῷ τε τῷ τάδ ἐξαιτουμένῳ. ἅλις κόρης σῆς θάνατος, οὐ προσοιστέος ἄλλος πρὸς ἄλλῳ: μηδὲ τόνδ ὠφείλομεν. πολλή γ ἀνάγκη θυγατρὶ συνθανεῖν ἐμέ. πῶς· οὐ γὰρ οἶδα δεσπότας κεκτημένος. ὁποῖα κισσὸς δρυός, ὅπως τῆσδ ἕξομαι. οὔκ, ἤν γε πείθῃ τοῖσι σοῦ σοφωτέροις. ὡς τῆσδ ἑκοῦσα παιδὸς οὐ μεθήσομαι. ἀλλ οὐδ ἐγὼ μὴν τήνδ ἄπειμ αὐτοῦ λιπών.?