Ancient Greek-English Dictionary Language

κτείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κτείνω κτενῶ ἔκτεινα ἔκτονα

Structure: κτείν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root KTEN or KTAN

Sense

  1. to kill, slay

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτείνω κτείνεις κτείνει
Dual κτείνετον κτείνετον
Plural κτείνομεν κτείνετε κτείνουσιν*
SubjunctiveSingular κτείνω κτείνῃς κτείνῃ
Dual κτείνητον κτείνητον
Plural κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσιν*
OptativeSingular κτείνοιμι κτείνοις κτείνοι
Dual κτείνοιτον κτεινοίτην
Plural κτείνοιμεν κτείνοιτε κτείνοιεν
ImperativeSingular κτείνε κτεινέτω
Dual κτείνετον κτεινέτων
Plural κτείνετε κτεινόντων, κτεινέτωσαν
Infinitive κτείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κτεινων κτεινοντος κτεινουσα κτεινουσης κτεινον κτεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κτείνομαι κτείνει, κτείνῃ κτείνεται
Dual κτείνεσθον κτείνεσθον
Plural κτεινόμεθα κτείνεσθε κτείνονται
SubjunctiveSingular κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται
Dual κτείνησθον κτείνησθον
Plural κτεινώμεθα κτείνησθε κτείνωνται
OptativeSingular κτεινοίμην κτείνοιο κτείνοιτο
Dual κτείνοισθον κτεινοίσθην
Plural κτεινοίμεθα κτείνοισθε κτείνοιντο
ImperativeSingular κτείνου κτεινέσθω
Dual κτείνεσθον κτεινέσθων
Plural κτείνεσθε κτεινέσθων, κτεινέσθωσαν
Infinitive κτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτεινομενος κτεινομενου κτεινομενη κτεινομενης κτεινομενον κτεινομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κτεινα έ̓κτεινας έ̓κτεινεν*
Dual ἐκτείνατον ἐκτεινάτην
Plural ἐκτείναμεν ἐκτείνατε έ̓κτειναν
SubjunctiveSingular κτείνω κτείνῃς κτείνῃ
Dual κτείνητον κτείνητον
Plural κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσιν*
OptativeSingular κτείναιμι κτείναις κτείναι
Dual κτείναιτον κτειναίτην
Plural κτείναιμεν κτείναιτε κτείναιεν
ImperativeSingular κτείνον κτεινάτω
Dual κτείνατον κτεινάτων
Plural κτείνατε κτεινάντων
Infinitive κτείναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτεινᾱς κτειναντος κτεινᾱσα κτεινᾱσης κτειναν κτειναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκτεινάμην ἐκτείνω ἐκτείνατο
Dual ἐκτείνασθον ἐκτεινάσθην
Plural ἐκτεινάμεθα ἐκτείνασθε ἐκτείναντο
SubjunctiveSingular κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται
Dual κτείνησθον κτείνησθον
Plural κτεινώμεθα κτείνησθε κτείνωνται
OptativeSingular κτειναίμην κτείναιο κτείναιτο
Dual κτείναισθον κτειναίσθην
Plural κτειναίμεθα κτείναισθε κτείναιντο
ImperativeSingular κτείναι κτεινάσθω
Dual κτείνασθον κτεινάσθων
Plural κτείνασθε κτεινάσθων
Infinitive κτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κτειναμενος κτειναμενου κτειναμενη κτειναμενης κτειναμενον κτειναμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνὴρ δὲ βασιλεὺσ ἐχθρὸν ἡγεῖται τόδε, καὶ τοὺσ ἀρίστουσ οὕσ τ’ ἂν ἡγῆται φρονεῖν κτείνει, δεδοικὼσ τῆσ τυραννίδοσ πέρι. (Euripides, Suppliants, episode 2:12)
  • ἐπεὶ δὲ Τροία θ’ Ἕκτορόσ τ’ ἀπόλλυται ψυχή, πατρῴα θ’ ἑστία κατεσκάφη, αὐτὸσ δὲ βωμῷ πρὸσ θεοδμήτῳ πίτνει σφαγεὶσ Ἀχιλλέωσ παιδὸσ ἐκ μιαιφόνου, κτείνει με χρυσοῦ τὸν ταλαίπωρον χάριν ξένοσ πατρῷοσ καὶ κτανὼν ἐσ οἶδμ’ ἁλὸσ μεθῆχ’, ἵν’ αὐτὸσ χρυσὸν ἐν δόμοισ ἔχῃ. (Euripides, Hecuba, episode 1:6)
  • εἰ δὲ δεῖ τῷ Πηλέωσ χάριν γενέσθαι παιδὶ καὶ ψόγον φυγεῖν ὑμᾶσ, Ὀδυσσεῦ, τήνδε μὲν μὴ κτείνετε, ἡμᾶσ δ’ ἄγοντεσ πρὸσ πυρὰν Ἀχιλλέωσ κεντεῖτε, μὴ φείδεσθ’· (Euripides, Hecuba, episode 4:2)
  • μή με κτείνειν δόξ’ Ἀργείων κεῖται μελέαν; (Euripides, The Trojan Women, choral, antistrophe 13)
  • ὧν οὐ μνασθεῖσα πόσιν κτείνεισ, κλεινῶν συγγενέτειρ’ ἀδελφῶν. (Euripides, choral, antistrophe 23)
  • κτείνω δ’ οἳ κήπουσ εὐώδεισ φθείρουσιν λύμαισ ἐχθίσταισ, ἑρπετά τε καὶ δάκετα <πάνθ’> ὅσαπερ ἔστιν ὑπ’ ἐμᾶσ πτέρυγοσ ἐν φοναῖσ ὄλλυται. (Aristophanes, Birds, Parabasis, strophe 13)
  • κτείνω δὲ τοὺσ ξύμπαντασ. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:7)
  • ἐκδρακοντωθεὶσ δ’ ἐγὼ κτείνω νιν, ὡσ τοὔνειρον ἐννέπει τόδε. (Aeschylus, Libation Bearers, episode 2:4)
  • εἰσ σικύαν κἀμὲ σοφὴ ποίησε τέχνη Παιήονοσ ἔμπνουν πῦρ ὑπὸ χαλκελάτοισ χείλεσι κευθομένην δειλῶν δ’ αἷμα κελαινὸν ἀπ’ ἀνθρώπων ἐρύουσα, Ἥφαιστον κτείνω γαστρὶ περισχομένη. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 541)
  • οὔ σε, φίλη πέρδιξ, φθιμένην ἀγέραστον ἐάσω, ἀλλ’ ἐπὶ σοὶ κτείνω τὴν σέθεν ἀντιβίην. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2052)

Synonyms

  1. to kill

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION