Sense

1. to drive in confusion, drive before one
2. to ruffle
3. to be driven in confusion, rush wildly
4. to be beaten by the waves

Examples

• Πάμφιλοσ δ’ ὁ Ἀλεξανδρεὺσ ἀπὸ τοῦ τὸν Διόνυσον τοὺσ θῆρασ κλονεῖν σπένδοντα ταῖσ κύλιξι ταύταισ κατ’ αὐτῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 41 4:1)
• τὸ γὰρ νεάζον ἐν τοιοῖσδε βόσκεται χώροισιν αὑτοῦ, καί νιν οὐ θάλποσ θεοῦ οὐδ’ ὄμβροσ οὐδὲ πνευμάτων οὐδὲν κλονεῖ, ἀλλ’ ἡδοναῖσ ἄμοχθον ἐξαίρει βίον ἐσ τοῦθ’ ἑώσ τισ ἀντὶ παρθένου γυνὴ κληθῇ λάβῃ τ’ ἐν νυκτὶ φροντίδων μέροσ, ἤτοι πρὸσ ἀνδρὸσ ἢ τέκνων φοβουμένη. (Sophocles, Trachiniae, episode3)
• "ὁ δ’ ἑλκόμενοσ ἀὴρ ἐν αὐτοῖσ, ὑγροῦ μῖγμα καὶ πυρὸσ γεγονώσ, οὐδὲν ἐᾷ τοῦ σώματοσ ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ πᾶσαν ἄτομον κλονεῖ καὶ ταράσσει καὶ μεθίστησιν ἐξ ἕδρασ, ἄχρι οὗ κατασβέσωμεν αὑτοὺσ πεπυρωμένουσ καὶ ζέοντασ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 16:41)
• πρῶτον μὲν γὰρ αὐτοὺσ ὁ θεὸσ κλονεῖ σεισμῷ καὶ τὴν γῆν αὐτοῖσ ὑπότρομον καὶ σφαλερὰν κινήσασ τίθησιν, ὡσ σαλευομένησ τε τὰσ βάσεισ ὑποφέρεσθαι καὶ διϊσταμένησ εἰσ ἔνια τῶν χασμάτων καταφέρεσθαι, ἔπειτα βρονταῖσ καταψοφήσασ καὶ διαπύροισ ἀστραπαῖσ ὡσ καταφλέξων αὐτῶν τὰσ ὄψεισ περιλάμψασ καὶ τῶν χειρῶν ἐκκροτήσασ τὰ ὅπλα, γυμνοὺσ εἰσ φυγὴν ἀπέστρεψεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 35:1)

Similar forms

• κλόνον (14)
• κλονέοντο (6)
• κλονέων (6)
• κλονεῖ (3)
• Κλονίος (3)
• κλονέει (2)
• κλόνος (2)
• Κλονᾶ (2)
• κλονέοντα (2)
• Κλονίον (2)
• κλόνῳ (2)
• κλόνους (2)
• Κλονᾶς (2)
• κλόνου (2)
• Κλονᾶν (2)
• κλονήσεις (2)
• κλονέουσι (1)
• κλονεῖν (1)
• κλονέωσι (1)
• κλονέοι (1)
• Κλονίης (1)
• κλονοῦσαν (1)
• κλονέοντε (1)
• κλονεῖται (1)
• κλονοῦσα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.