Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πολεμίζω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: polemizō

Principal Part: πολεμίζω

Structure: πολεμίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to wage war, make war, fight, with
  2. to fight with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμίζω πολεμίζεις πολεμίζει
Dual πολεμίζετον πολεμίζετον
Plural πολεμίζομεν πολεμίζετε πολεμίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular πολεμίζω πολεμίζῃς πολεμίζῃ
Dual πολεμίζητον πολεμίζητον
Plural πολεμίζωμεν πολεμίζητε πολεμίζωσι(ν)
OptativeSingular πολεμίζοιμι πολεμίζοις πολεμίζοι
Dual πολεμίζοιτον πολεμιζοίτην
Plural πολεμίζοιμεν πολεμίζοιτε πολεμίζοιεν
ImperativeSingular πολέμιζε πολεμιζέτω
Dual πολεμίζετον πολεμιζέτων
Plural πολεμίζετε πολεμιζόντων, πολεμιζέτωσαν
Infinitive πολεμίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμιζων πολεμιζοντος πολεμιζουσα πολεμιζουσης πολεμιζον πολεμιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμίζομαι πολεμίζει, πολεμίζῃ πολεμίζεται
Dual πολεμίζεσθον πολεμίζεσθον
Plural πολεμιζόμεθα πολεμίζεσθε πολεμίζονται
SubjunctiveSingular πολεμίζωμαι πολεμίζῃ πολεμίζηται
Dual πολεμίζησθον πολεμίζησθον
Plural πολεμιζώμεθα πολεμίζησθε πολεμίζωνται
OptativeSingular πολεμιζοίμην πολεμίζοιο πολεμίζοιτο
Dual πολεμίζοισθον πολεμιζοίσθην
Plural πολεμιζοίμεθα πολεμίζοισθε πολεμίζοιντο
ImperativeSingular πολεμίζου πολεμιζέσθω
Dual πολεμίζεσθον πολεμιζέσθων
Plural πολεμίζεσθε πολεμιζέσθων, πολεμιζέσθωσαν
Infinitive πολεμίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμιζομενος πολεμιζομενου πολεμιζομενη πολεμιζομενης πολεμιζομενον πολεμιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπολέμιζον ἐπολέμιζες ἐπολέμιζε(ν)
Dual ἐπολεμίζετον ἐπολεμιζέτην
Plural ἐπολεμίζομεν ἐπολεμίζετε ἐπολέμιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπολεμιζόμην ἐπολεμίζου ἐπολεμίζετο
Dual ἐπολεμίζεσθον ἐπολεμιζέσθην
Plural ἐπολεμιζόμεθα ἐπολεμίζεσθε ἐπολεμίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὸς Ἀριστομάχην δὲ χρόνου πολλοῦ, πρὸς ἐκείνην τὴν Μαραθῶνι, καὶ Ξτρατονίκην ὑμῶν οὐδεὶς οὐδ ἐγχειρεῖ πολεμίζειν. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parabasis, parabasis14)
  • Λάρισαν δ ἐπὶ τοῖσι λιπὼν Πολύφημος ἵκανεν Εἰλατίδης, ὃς πρὶν μὲν ἐρισθενέων Λαπιθάων, ὁππότε Κενταύροις Λαπίθαι ἐπὶ θωρήσσοντο, ὁπλότερος πολέμιζε: (Apollodorus, Argonautica, book 1 1:13)
  • οὐδ ἂν ἐγὼ Κόλχοισιν ὑπείξω μὴ πολεμίζειν ἀντιβίην, ὅτε μή με διὲξ εἰῶσι νέεσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 4 7:39)
  • εἴ τινα πώποτ ἄκουσας Ἐνυαλίου φίλον υἱὸν, καὶ κρατερὸν δυνάμει καὶ θαρσαλέον πολεμίζειν, Ἕκτορα τὸν Πριάμοιο νόει μοῦνον γεγενῆσθαι, ὅν ποτε μαρνάμενον Διομήδης ἔκτανεν ἀνήρ, αἰάς πρὸ Τρώων Δαναοῖσι μάχην προφέροντα: (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 291)
  • ἑρ´δων δ ὄβριμα ἔργα διδασκέσθω πολεμίζειν, μηδ ἐκτὸς βελέων ἑστάτω ἀσπίδ ἔχων. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 153)
  • ὃ δ ἀλλοδαπῷ ἐνὶ δήμῳ εἵνεκα ῥιγεδανῆς Ἑλένης Τρωσὶν πολεμίζω: (Homer, Iliad, Book 19 26:7)

Synonyms

  1. to wage war

  2. to fight with

Related

명사

형용사

동사

부사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION