Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παραιφάμενος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παραιφάμενος παραιφάμενη παραιφάμενον

Structure: παραιφαμεν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: epic part. mid. of para/fhmi

Sense

  1. exhorting, encouraging
  2. rebuking

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative παραιφάμενος παραιφαμένη παραιφάμενον
Genitive παραιφαμένου παραιφαμένης παραιφαμένου
Dative παραιφαμένῳ παραιφαμένῃ παραιφαμένῳ
Accusative παραιφάμενον παραιφαμένην παραιφάμενον
Vocative παραιφάμενε παραιφαμένη παραιφάμενον
DualN/A/V παραιφαμένω παραιφαμένᾱ παραιφαμένω
G/D παραιφαμένοιν παραιφαμέναιν παραιφαμένοιν
PluralNominative παραιφάμενοι παραιφάμεναι παραιφάμενα
Genitive παραιφαμένων παραιφαμενῶν παραιφαμένων
Dative παραιφαμένοις παραιφαμέναις παραιφαμένοις
Accusative παραιφαμένους παραιφαμένᾱς παραιφάμενα
Vocative παραιφάμενοι παραιφάμεναι παραιφάμενα
Positive Comparative Superlative
Adjective παραιφάμενος παραιφαμένου παραιφαμενότερος παραιφαμενοτέρου παραιφαμενότατος παραιφαμενοτάτου
Adverb παραιφαμένως παραιφαμενότερον παραιφαμενότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὔνεκα γὰρ βασιλῆεσ ἐχέφρονεσ, οὕνεκα λαοῖσ βλαπτομένοισ ἀγορῆφι μετάτροπα ἔργα τελεῦσι ῥηιδίωσ, μαλακοῖσι παραιφάμενοι ἐπέεσσιν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 10:7)
  • αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ’ ἄκουσε βαρύκτυποσ εὐρύοπα Ζεύσ, εἰσ Ἔρεβοσ πέμψε χρυσόρραπιν Ἀργειφόντην, ὄφρ’ Αἴδην μαλακοῖσι παραιφάμενοσ ἐπέεσσιν ἁγνὴν Περσεφόνειαν ὑπὸ ζόφου ἠερόεντοσ ἐσ φάοσ ἐξαγάγοι μετὰ δαίμονασ, ὄφρα ἑ μήτηρ ὀφθαλμοῖσιν ἰδοῦσα μεταλήξειε χόλοιο. (Anonymous, Homeric Hymns, 35:1)
  • καί νύ κε δή σφ’ ἀέκητι θεῶν διεδηλήσαντο πολλὸν ἑκὰσ νήσοισιν ἔπι Πλωτῇσι κιχόντεσ, εἰ μὴ ἄρ’ ὠκέα ͂Ἰρισ ἴδεν, κατὰ δ’ αἰθέροσ ἆλτο οὐρανόθεν, καὶ τοῖα παραιφαμένη κατέρυκεν· (Apollodorus, Argonautica, book 2 5:16)
  • ἀλλ’ ὦκα, παραιφάμενοσ τάδε πάντα, θαρσαλέωσ ὀρόθυνον ἐπιμνήσασθαι ἀέθλου. (Apollodorus, Argonautica, book 2 14:26)
  • ἠὲ δόλον τινὰ μήσεαι, ᾧ κεν ἑλόντεσ χρύσεον Αἰήταο μεθ’ Ἑλλάδα κῶασ ἄγοιντο, ἦ καὶ τόνγ’ ἐπέεσσι παραιφάμενοι πεπίθοιεν μειλιχίοισ; (Apollodorus, Argonautica, book 3 1:9)
  • ἀλλ’ εἴ τίσ με καὶ ἄλλοσ ἐνὶ μεγάροισιν ἐνίπτοι δαέρων ἢ γαλόων ἢ εἰνατέρων εὐπέπλων, ἢ ἑκυρή, ἑκυρὸσ δὲ πατὴρ ὣσ ἤπιοσ αἰεί, ἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι παραιφάμενοσ κατέρυκεσ σῇ τ’ ἀγανοφροσύνῃ καὶ σοῖσ ἀγανοῖσ ἐπέεσσι. (Homer, Iliad, Book 24 72:7)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION