Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλομαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιλομαχέω φιλομαχήσω

Structure: φιλομαχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from filo/maxos

Sense

  1. to be eager to fight

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλομάχω φιλομάχεις φιλομάχει
Dual φιλομάχειτον φιλομάχειτον
Plural φιλομάχουμεν φιλομάχειτε φιλομάχουσιν*
SubjunctiveSingular φιλομάχω φιλομάχῃς φιλομάχῃ
Dual φιλομάχητον φιλομάχητον
Plural φιλομάχωμεν φιλομάχητε φιλομάχωσιν*
OptativeSingular φιλομάχοιμι φιλομάχοις φιλομάχοι
Dual φιλομάχοιτον φιλομαχοίτην
Plural φιλομάχοιμεν φιλομάχοιτε φιλομάχοιεν
ImperativeSingular φιλομᾶχει φιλομαχεῖτω
Dual φιλομάχειτον φιλομαχεῖτων
Plural φιλομάχειτε φιλομαχοῦντων, φιλομαχεῖτωσαν
Infinitive φιλομάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλομαχων φιλομαχουντος φιλομαχουσα φιλομαχουσης φιλομαχουν φιλομαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλομάχουμαι φιλομάχει, φιλομάχῃ φιλομάχειται
Dual φιλομάχεισθον φιλομάχεισθον
Plural φιλομαχοῦμεθα φιλομάχεισθε φιλομάχουνται
SubjunctiveSingular φιλομάχωμαι φιλομάχῃ φιλομάχηται
Dual φιλομάχησθον φιλομάχησθον
Plural φιλομαχώμεθα φιλομάχησθε φιλομάχωνται
OptativeSingular φιλομαχοίμην φιλομάχοιο φιλομάχοιτο
Dual φιλομάχοισθον φιλομαχοίσθην
Plural φιλομαχοίμεθα φιλομάχοισθε φιλομάχοιντο
ImperativeSingular φιλομάχου φιλομαχεῖσθω
Dual φιλομάχεισθον φιλομαχεῖσθων
Plural φιλομάχεισθε φιλομαχεῖσθων, φιλομαχεῖσθωσαν
Infinitive φιλομάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλομαχουμενος φιλομαχουμενου φιλομαχουμενη φιλομαχουμενης φιλομαχουμενον φιλομαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλομαχήσω φιλομαχήσεις φιλομαχήσει
Dual φιλομαχήσετον φιλομαχήσετον
Plural φιλομαχήσομεν φιλομαχήσετε φιλομαχήσουσιν*
OptativeSingular φιλομαχήσοιμι φιλομαχήσοις φιλομαχήσοι
Dual φιλομαχήσοιτον φιλομαχησοίτην
Plural φιλομαχήσοιμεν φιλομαχήσοιτε φιλομαχήσοιεν
Infinitive φιλομαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλομαχησων φιλομαχησοντος φιλομαχησουσα φιλομαχησουσης φιλομαχησον φιλομαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλομαχήσομαι φιλομαχήσει, φιλομαχήσῃ φιλομαχήσεται
Dual φιλομαχήσεσθον φιλομαχήσεσθον
Plural φιλομαχησόμεθα φιλομαχήσεσθε φιλομαχήσονται
OptativeSingular φιλομαχησοίμην φιλομαχήσοιο φιλομαχήσοιτο
Dual φιλομαχήσοισθον φιλομαχησοίσθην
Plural φιλομαχησοίμεθα φιλομαχήσοισθε φιλομαχήσοιντο
Infinitive φιλομαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλομαχησομενος φιλομαχησομενου φιλομαχησομενη φιλομαχησομενης φιλομαχησομενον φιλομαχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλομᾶχουν ἐφιλομᾶχεις ἐφιλομᾶχειν*
Dual ἐφιλομάχειτον ἐφιλομαχεῖτην
Plural ἐφιλομάχουμεν ἐφιλομάχειτε ἐφιλομᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλομαχοῦμην ἐφιλομάχου ἐφιλομάχειτο
Dual ἐφιλομάχεισθον ἐφιλομαχεῖσθην
Plural ἐφιλομαχοῦμεθα ἐφιλομάχεισθε ἐφιλομάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be eager to fight

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION